Siya nakigbisog sa anghel ug midaog, siya mihilak ug nangaliyupo sa iyang kaayo. Gikatagbo niya ang Dios didto sa Betel ug didto nakigsulti siya kaniya,
Human niini migula ang iyang igsoon nga lalaki, ug ang iyang kamot mikupot sa tikod ni Esau ug gitawag nila ang iyang ngalan ug Jacob. Ug si Isaac nagpanuigon ug 60 ka tuig sa dihang gipanganak na kini sila.
Ug sa pagkakita sa tawo nga siya dili makabuntog kang Jacob, gisumbag niya ang tampihak sa iyang bat-ang ug nalisa ang bat-ang ni Jacob samtang siya nakiglayog pa kaniya.
Ug si Jacob miingon, “Naghangyo ako kanimo, isulti kanako ang imong ngalan.” Apan siya mitubag, “Nganong nangutana man ikaw sa akong ngalan?” Ug didto gipanalanginan niya siya.
Ug gipanalanginan niya si Jose, ug siya miingon, “Ang Dios nga sa iyang atubangan naglakaw ang akong katigulangan nga si Abraham ug si Isaac, ang Dios nga nagtultol kanako sa tibuok nakong kinabuhi hangtod niining adlawa,
Sa tanan nilang mga kasakitan siya gisakit, ug giluwas sila sa anghel sa iyang atubangan; diha sa iyang gugma ug sa iyang kaluoy, sila gitubos niya; sila gidala niya ug iyang gikugos sila sa tanang mga adlaw sa kanhing panahon.
“Tan-awa, ako magpadala sa akong sinugo, aron sa pag-andam sa dalan una kanako, ug sa kalit ang Ginoo nga inyong gipangita moabot sa iyang Templo; ang sinugo sa kasabotan nga inyong gikahimut-an, siya moabot na, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Ug kita nga mga buhi pa nga nahibilin, sakgawon unya ngadto sa mga panganod uban kanila sa pagsugat sa Ginoo diha sa kahanginan. Ug sa ingon niini kita makig-uban na kanunay sa Ginoo.
Sa mga adlaw sa tawhanon niyang kinabuhi, nag-ampo ug nangamuyo siya uban sa kusog nga mga singgit ug hilak ngadto sa makahimo sa pagluwas kaniya gikan sa kamatayon ug siya gidungog tungod sa iyang diosnong kahadlok.