Kay sa diha nga si Solomon natigulang na, ang iyang mga asawa nakapasimang sa iyang kasingkasing sa pagsimba sa laing mga dios ug ang iyang kasingkasing wala magmatinud-anon sa Ginoo nga iyang Dios, sama sa kasingkasing ni David nga iyang amahan.
Ug nagkinabuhi siya diha sa tanang sala nga gibuhat sa iyang amahan nga una kaniya ug ang iyang kasingkasing dili gayod matinud-anon sa Ginoo nga iyang Dios, sama sa kasingkasing ni David nga iyang amahan.
Ang iyang mga tigbantay mga buta, silang tanan mga walay kahibalo; silang tanan pulos mga amang nga iro, sila dili makausig; nagdamgo, naghigda, mahigugmaon sa pagkatulog.
Pangitaon nako kadtong nawala, pabalikon kadtong nagkatibulaag sa layo, bugkosan ang napiang ug palig-onon ang nagmaluyahon, apan akong laglagon ang mga tambok ug kusgan, sila pasibsibon nako diha sa hustisya.
Kay tan-awa, pabarogon nako ang usa ka tigbantay sa karnero diha sa yuta, nga dili magtagad sa mga nagkalaglag o mangita sa mga nangawala o mag-ayo sa nangapiang o magpakaon sa mga maayo ug panglawas, hinuon maglamoy sa unod sa mga tambok nga karnero, maglaksi sa ilang mga kuko.
Apan ang tanan nilang buhat gihimo aron lamang sa pagpasundayag ngadto sa mga tawo kay gipadak-an nila ang ilang mga pilakterya diha sa ilang ulo ug bukton ug gipatas-an nila ang ilang mga borlas sa sidsid sa ilang mga bisti.
Human makapabilin didto ug igo nga panahon, siya migikan ug miadto sa tanang dapit sa tibuok kayutaan sa Galacia ug Frigia, naglig-on sa tanang mga tinun-an.
Apan sugoa si Josue ug dasiga ug lig-ona siya kay siya moadto nga mangulo niining katawhan, ug siya magpahiluna kanila sa pagpanag-iya sa yuta nga imong makita.’
“Tan-awa, moanhi ako sama sa kawatan! Bulahan ang magtukaw nga mag-amping sa iyang mga bisti aron dili siya maglakaw nga hubo ug madayag ang iyang pagkamakauulaw!”
“Ug ngadto sa anghel sa iglesia sa Sardis, isulat kini: ‘Mao kini ang mga pulong sa naghupot sa pito ka espiritu sa Dios ug sa pito ka mga bituon. “ ‘Nasayod ako sa imong mga buhat, nailhan ikaw nga buhi, apan ikaw patay.
Busa hinumdomi ang imong nadawat ug nadungog; tumana kini ug paghinulsol. Kay kon dili ka man magmata, moanha ako sama sa kawatan, ug dili nimo mahibaloan ang takna sa akong pag-anha kanimo.