Ug siya miingon, “Dalaygon ang Ginoo, ang Dios sa akong agalon nga si Abraham, nga wala maghikaw sa iyang kaluoy ug sa iyang pagkamatinumanon ngadto sa akong agalon. Ug ako gitultolan sa Ginoo sa dalan ngadto sa balay sa mga kadugo sa akong agalon.”
Mag-alagad kanimo ang mga katawhan, ug ang mga nasod mangyukbo kanimo. Mahimo ikaw nga agalon sa imong mga igsoon, ug mangyukbo unta kanimo ang mga anak sa imong inahan. Matinunglo unta ang magtunglo kanimo, ug mapanalanginan ang nagpanalangin kanimo!”
Si Isaac mitubag kang Esau, “Tan-awa, gihimo nako siya nga imong agalon, ug ang tanan niyang mga igsoon akong gihatag kaniya ingon nga iyang mga sulugoon. Sa trigo ug sa bino gisangkapan nako siya. Busa unsa may akong mahimo karon kanimo, anak ko?”
Ug pinaagi sa imong espada ikaw mabuhi, ug sa imong igsoon mag-alagad ikaw. Apan sa dihang ikaw makalingkawas, balion nimo ang iyang yugo gikan sa imong liog.”
ang mga kaliwat nila nga nahibilin sunod kanila diha sa yuta nga wala mahurot paglaglag sa mga anak sa Israel, gihimo ni Solomon nga mga ulipon ug nagpabilin sa ingon hangtod niining adlawa.
Apan ang tinuod mao nga ilang gitinguha ang usa ka labaw pa ka maayong yuta, nga sa ato pa, langitnon. Tungod niana ang Dios dili maulaw nga angkonon nga ilang Dios kay siya nakaandam na man ug lungsod alang kanila.