Ug gipanalanginan sila sa Dios, ug ang Dios miingon kanila, “Sanay kamo ug panaghan, ug lukpa ang yuta ug dumalaha kini ug kamo ang maggahom ibabaw sa mga isda sa dagat, ug sa mga langgam sa kalangitan, ug sa tanan nga buhing binuhat nga naglihok sa ibabaw sa yuta.”
Kini sila mao ang mga kabanayan sa mga anak nga lalaki ni Noe sumala sa ilang mga kaliwatan, sa ilang mga nasod ug gikan kanila ang mga nasod mikaylap dinhi sa yuta human sa lunop.
Ug gipanalanginan sa Dios ang ikapito nga adlaw ug gibalaan kini tungod kay niini mipahulay ang Dios gikan sa tanan niyang buhat nga iyang gihimo sa iyang pagpamuhat.
Ug gipanalanginan nila si Rebecca, ug miingon sila kaniya, “Among igsoon, mahimo unta ikaw nga inahan sa liboan ka libo ug maangkon unta sa imong kaliwatan ang ganghaan niadtong nagdumot kanila.”
Ug ang Dios miingon kaniya, “Ako mao ang Dios nga Labing Gamhanan, pagmabungahon ka ug sanay, usa ka nasod ug pundok sa mga nasod maggikan kanimo ug ang mga hari maggikan kanimo.
Ug ipagula uban kanimo ang tanang buhing binuhat uban kanimo, ang tanan nga unod, ang mga langgam ug ang kahayopan ug ang tanan nga nagkamang sa ibabaw sa yuta aron sila mosanay diha sa yuta ug magmabungahon ug modaghan sila sa ibabaw sa yuta.”
Ang kahadlok ug ang kalisang kaninyo maanaa sa tanang mananap sa yuta ug sa tanan nga langgam sa kalangitan, sa tanan nga nagkamang sa yuta ug sa tanan nga mga isda sa dagat. Nganha sa inyong kamot gitugyan sila.
Tan-aw kamo kang Abraham nga inyong amahan, ug kang Sara nga nanganak kaninyo; kay sa siya pa lamang usa gitawag nako siya, ug gipanalanginan nako siya, ug gipadaghan.