Kay pito ka adlaw gikan karon, paulanan nako ang yuta sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii ug puohon nako gikan sa nawong sa yuta ang tanan nakong gibuhat nga may kinabuhi.”
wala pay tanom sa kapatagan diha sa yuta ug wala pay mga tanom nga nanurok sa kapatagan kay ang Ginoong Dios wala pa magpaulan sa ibabaw sa yuta, ug wala pay tawo nga mouma sa yuta.
Ug ang Dios miingon kang Noe, “Nakahukom na ako sa pagtapos sa tanan nga unod kay ang yuta napuno sa kadaotan tungod kanila, busa laglagon nako sila uban sa kalibotan.
Ug tan-awa, ako magdala ug baha sa mga tubig nganha sa yuta aron sa paglaglag sa tanang unod nga may kinabuhi ubos sa langit, ang tanan nga anaa sa yuta mangamatay.
Ug ang Ginoo miingon, “Ang akong espiritu dili angay nga magpabilin uban sa tawo hangtod sa kahangtoran, kay siya unod apan ang iyang mga adlaw mahimo nga 120 ka tuig.”
Ug miingon ang Ginoo, “Akong laglagon gikan sa nawong sa yuta ang tawo nga akong gibuhat, tawo ug mananap ug ang mga nagkamang sa yuta ug mga langgam sa kalangitan kay nagbasol ako nga gibuhat ko sila.”
Busa mao kini ang giingon sa Ginoo, ‘Kuhaon ko ikaw gikan sa yuta. Niini gayong tuiga mamatay ikaw, tungod kay naglitok ikaw ug pagsupil batok sa Ginoo.’ ”
“Ug gipugngan usab nako ang ulan gikan kaninyo, sa dihang aduna pay tulo ka bulan hangtod sa ting-ani; ako nagpadala ug ulan sa usa ka siyudad, ug wala magpadala ug ulan sa laing siyudad; ang usa ka uma gipaulanan, ug ang uma nga wala paulani nalaya;
Ang magmadaogon sul-oban ug mga bisti nga puti, ug ang iyang ngalan dili nako papason gikan sa basahon sa kinabuhi, hinuon akong ipahayag ang iyang ngalan sa atubangan sa akong Amahan ug sa atubangan sa iyang mga anghel.