Ug nangamatay ang tanang unod nga naglihok sa ibabaw sa yuta, mga langgam, mga kahayopan, o mga ihalas nga mananap, tanang mga mananap nga anaa ibabaw sa yuta ug ang tanang mga tawo.
Busa gibuhat sa Dios ang mga mananap sa yuta sumala sa ilang mga matang, ug ang kahayopan sumala sa ilang mga matang ug ang tanang mga mananap nga nagkamang sa yuta sumala sa ilang mga matang. Ug nakita sa Dios nga kini maayo.
Ug ang Dios miingon kang Noe, “Nakahukom na ako sa pagtapos sa tanan nga unod kay ang yuta napuno sa kadaotan tungod kanila, busa laglagon nako sila uban sa kalibotan.
Ug tan-awa, ako magdala ug baha sa mga tubig nganha sa yuta aron sa paglaglag sa tanang unod nga may kinabuhi ubos sa langit, ang tanan nga anaa sa yuta mangamatay.
Kay pito ka adlaw gikan karon, paulanan nako ang yuta sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii ug puohon nako gikan sa nawong sa yuta ang tanan nakong gibuhat nga may kinabuhi.”
Busa ang tunglo naglamoy sa yuta, ug ang mga nagpuyo niini nag-antos tungod sa ilang sala, busa ang mga nagpuyo sa yuta nangasunog, ug diyotay lamang ang nahibilin.
Busa ang yuta nagsubo, ug ang tanang nagpuyo niini nagluya, ug usab ang mga mananap sa kapatagan ug ang mga langgam sa kalangitan ug bisan ang mga isda sa dagat gipanguha.
Ang kalayo maglamoy diha sa ilang atubangan, ug sa luyo nila magsiga ang kalayo. Ang yuta sama sa tanaman sa Eden sa ilang atubangan, apan iniglabay nila biniyaan nga kamingawan, ug walay makaikyas gikan kanila.
“Akong puohon ang tawo ug ang mananap, akong puohon ang mga langgam sa kalangitan, ug ang mga isda sa dagat. Akong pukanon ang mga daotan, akong puohon ang katawhan gikan sa nawong sa yuta, nag-ingon ang Ginoo.
kay ang kabuhatan nailalom sa kakawangan, dili tungod sa kaugalingong pagbuot niini, kondili tungod sa pagbuot niya nga mao ang nagpahimutang niini ilalom sa paglaom
ug kon ang karaang kalibotan wala niya kaluy-i apan giluwas niya si Noe nga magsasangyaw sa pagkamatarong kauban sa pito ka tawo sa diha nga gipalunopan niya kadtong kalibotan sa mga dili diosnon,