Apan siya miingon kanako, ‘Ang Ginoo, nga sa iyang atubangan ako naglakaw, magpadala sa iyang anghel kuyog kanimo ug magpalampos sa imong dalan ug ikaw magkuha ug maasawa alang sa akong anak gikan sa akong kadugo ug gikan sa balay sa akong amahan.
Unya ang ilang amahan nga si Jacob miingon kanila, “Gikuha ninyo kanako ang akong mga anak. Si Jose wala na ug si Simeon wala na usab ug si Benjamin dad-on ninyo. Kining tanan miabot kanako.”
Ug siya miingon, “Ikaw naghangyo sa usa ka lisod nga butang, apan bisan pa niana, kon ikaw makakita kanako sa diha nga ako kuhaon na gikan kanimo, mahimo kini alang kanimo, apan kon dili ikaw makakita kanako, dili kana mahimo.”
Ug sa diha nga sila nagpadayon ug nagsulti, dihay usa ka karwahi nga kalayo ug mga kabayo nga kalayo nga mibulag kanilang duha. Ug si Elias mikayab ngadto sa langit pinaagi sa usa ka alimpulos.
Ug si Eliseo nakakita niini ug siya misinggit, “Akong amahan, akong amahan! Ang mga karwahi sa Israel ug ang mga nagkabayo niini!” Ug siya wala na makakita kaniya. Iyang gikuptan ang iyang kaugalingong mga bisti ug gigisi kini niya sa duha ka bahin.
Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Usa ka tingog nadungog didto sa Rama, pagbangutan ug hilabihang paghilak. Si Raquel naghilak tungod sa iyang mga anak; nagdumili siya nga mahupay tungod sa iyang mga anak, kay sila wala na man.”
“Usa ka tingog nabati didto sa Rama, hilak ug kusog nga pagminatay. Si Raquel nagminatay tungod sa iyang mga anak ug dili siya magpahupay sa iyang kaguol, kay sila wala na man.”
Apan kon kita naglakaw diha sa kahayag, ingon nga siya anaa sa kahayag, kita may pakig-ambitay sa usa ug usa, ug ang dugo ni Jesus nga iyang Anak naghinlo kanato gikan sa tanang sala.
Mahitungod usab kanila nga si Enoc, gikan sa ikapitong kaliwatan sukad kang Adan, nagpropesiya nga nag-ingon, “Tan-awa, ang Ginoo moabot uban sa kaliboan ka libo nga balaan,