Human niini si Jose giingnan, “Tan-awa, nasakit ang imong amahan.” Ug iyang gidala uban kaniya ang iyang duha ka anak nga lalaki nga si Manases ug si Efraim.
Ug gipanalanginan niya si Jose, ug siya miingon, “Ang Dios nga sa iyang atubangan naglakaw ang akong katigulangan nga si Abraham ug si Isaac, ang Dios nga nagtultol kanako sa tibuok nakong kinabuhi hangtod niining adlawa,
ang anghel nga nagluwas kanako gikan sa tanan nga kadaotan, magpanalangin niining mga batan-on, ug diha kanila ang akong ngalan magpadayon ug ang ngalan sa akong mga ginikanan nga si Abraham ug si Isaac, ug magpadaghan kanila sa hilabihan gayod sa taliwala sa yuta.”
Ug karon ang imong duha ka anak nga lalaki nga nangatawo kanimo sa yuta sa Ehipto sa wala pa ako moanhi kanimo dinhi sa Ehipto, akoa sila. Si Efraim ug si Manases maakoa sama kang Ruben ug kang Simeon.
Ang kinalig-onan nga sanga niini nahimong sitro sa tigmando; kini mituybo taliwala sa labong nga mga sanga; kini nakita tungod sa gitas-on niini uban sa labong nga mga sanga niini.
Bisan ug siya mouswag sama sa tanom nga bugang, ang hangin sa silangan, ang hangin sa Ginoo moabot, motungha gikan sa kamingawan; ug ang iyang tubod maughan, ang iyang tuboran magmala; kini magkuha sa bililhong butang gikan sa iyang mga bahandi.