Ug silang duha gikuha ni Jose, si Efraim diha sa iyang tuo, dapit sa wala ni Israel ug si Manases sa iyang wala dapit sa tuo ni Israel, ug sila gipaduol kaniya.
Ug gitawag ni Jose ang ngalan sa iyang kamagulangan ug Manases kay matod niya, “Gipalimtan sa Dios kanako ang tanan kong kalisdanan ug ang tibuok nga panimalay sa akong amahan.”
Unya gituy-od ni Israel ang iyang kamot nga tuo, ug gibutang sa ibabaw sa ulo ni Efraim, nga mao ang manghod, ug ang iyang kamot nga wala sa ibabaw sa ulo ni Manases. Gisaylo niya ang iyang mga kamot kay si Manases mao man ang kamagulangan.