Busa kang bisan kinsa nimo makaplagan ang imong mga dios, dili siya mabuhi. Sa atubangan sa atong mga kadugo, susiha kon aduna bay ania kanako nga imoha ug kuhaa kini.” Apan si Jacob wala mahibalo nga si Raquel maoy nagkawat niini.
Ug ang mga tawo nangahadlok kay gidala man sila ngadto sa balay ni Jose ug sila miingon, “Tungod sa salapi nga giuli sa atong mga sako kaniadto, kita gidala nila dinhi aron siya makakaplag ug higayon batok kanato ug himoon kitang mga ulipon ug sakmiton ang atong mga asno.”
Unya si Juda miingon, “Unsa man ang isulti namo sa akong agalon? Unsay among ipamulong? O unsaon man namo sa paglingkawas sa sala? Ang kasal-anan sa imong mga ulipon nakita sa Dios. Tan-awa, kami mga ulipon sa akong agalon, kami ug siya usab nga sa iyang kamot nakit-an ang kupa.”
Apan kon nakasala man gani ako ug nakabuhat ug bisan unsa nga angay sa kamatayon, dili ako mobalibad sa pagpakamatay. Apan kon wala may hinungdan kining ilang mga sumbong batok kanako, walay bisan kinsa nga makahimo sa pagtugyan kanako ngadto kanila. Modangop ako kang Cesar.”