Ug misugod pag-abot ang pito ka tuig nga gutom sumala sa giingon ni Jose. Ug dihay gutom sa tanan nga kayutaan, apan sa tibuok nga yuta sa Ehipto dihay pagkaon.
Ug siya miingon, “Nakadungog ako nga sa Ehipto adunay trigo. Pangadto kamo ug pamalit kamo ug pagkaon didto alang kanato aron kita mabuhi ug dili mangamatay.”
Unya nahadlok siya busa mibangon siya ug milakaw alang sa iyang kinabuhi ug miadto sa Beer-seba nga sakop sa Juda ug gibiyaan ang iyang sulugoon didto.
Unya sa namatikdan sa mga tawo ang mga dalugdog ug mga kilat ug ang tingog sa trumpeta ug nakita ang bukid nga nag-aso, ang mga tawo nangahadlok ug nangurog ug nagtindog sa layo.
Nakita sa mga kapatas sa katawhan sa Israel nga sila anaa sa daotang kahimtang, sa dihang miingon sila, “Ayaw gayod ninyo paubsi bisan diyotay ang gidaghanon sa tisa nga inyong buhaton matag adlaw.”
Nganong naglingkod kita nga hilom? Pagtigom kamo, ug manulod kita ngadto sa mga kinutaan nga siyudad ug mangamatay didto; kay ang Ginoo nga atong Dios nagsilot kanato aron mamatay, ug naghatag kanato ug tubig nga may hilo aron imnon, tungod kay kita nakasala batok sa Ginoo.
Sa pagkakita sa Ephraim sa iyang sakit, ug sa Juda sa iyang samad, miadto ang Ephraim sa Asiria ug nagpadala ngadto sa gamhanang hari. Apan siya dili makahimo sa pag-ayo kaninyo, o sa pag-ayo sa inyong samad.
Hinuon, sa ilang pagkakita nga ako gitugyanan sa Maayong Balita ngadto sa mga dili tinuli ingon nga si Pedro gitugyanan sa Maayong Balita ngadto sa mga tinuli,