Busa siya miingon kaniya, “Lakaw karon, tan-awa kon maayo ba ang imong mga igsoon ug ang mga kahayopan, ug balitai ako.” Busa gipagikan niya siya didto sa walog sa Hebron, ug mipaingon si Jose sa Sekem.
Ug sila miingon kaniya, “Nagdamgo kaming duha ug walay usa nga makahubad.” Ug si Jose miingon kanila, “Dili ba iya sa Dios ang paghubad sa kahulogan? Palihog isugilon kini kanako.”
Ang hari miingon kang Daniel, “Sa pagkatinuod, ang imong Dios mao ang Dios sa mga dios, ug Ginoo sa mga hari, ug tigpadayag sa mga tinago, kay ikaw nakahimo pagpadayag niining tinago.”
Unya siya miingon kanako, “Kini mao ang pulong sa Ginoo ngadto kang Zerubabel: Dili pinaagi sa kusog o pinaagi sa gahom, kondili pinaagi sa akong Espiritu, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon.
Ug siya miingon, “Pamatia ninyo ang akong mga pulong: Kon adunay usa ka propeta sa taliwala ninyo, ako, ang Ginoo magpakita kaniya sa usa ka panan-awon, ako makigsulti kaniya pinaagi sa usa ka damgo.
Sa pagkakita ni Pedro niini, ang mga tawo iyang gisultihan, “Katawhan nga Israelinhon, nganong nahibulong man kamo niini, o nganong mitutok man kamo kanamo nga daw sa among kaugalingong gahom ug pagkadiosnon gipalakaw namo siya?
Apan pinaagi sa grasya sa Dios ako mao ako karon, ug ang grasya niya alang kanako wala mapakyas. Apan, ako nakabuhat ug labaw pa kay kang bisan kinsa kanila, hinuon dili ako kondili ang grasya sa Dios nga ania uban kanako.
“Ang mga butang nga tinago iya sa Ginoo nga atong Dios apan ang mga butang nga gipadayag ato ug sa atong mga anak hangtod sa kahangtoran aron atong tumanon ang tanang mga pulong niini nga Balaod.