ang iyang agalon nga babaye migunit sa iyang bisti ug miingon, “Pakigdulog kanako.” Apan gibiyaan ni Jose ang iyang bisti diha sa mga kamot sa agalon nga babaye ug miikyas siya ug migawas sa balay.
Apan usa ka adlaw niana, sa dihang misulod siya sa balay aron sa pagbuhat sa iyang katungdanan ug walay bisan usa sa mga tawo sa balay nga didto sa sulod sa balay,
Apan siya mibalibad ug miingon sa asawa sa iyang agalon, “Tan-awa, ingon nga ania ako, ang akong agalon wala na mabalaka sa mga gisalig niya kanako dinhi sa balay ug gibutang niya sa akong kamot ang tanan nga iyang kaugalingon.
Ug nakaplagan nako nga labaw pang pait kay sa kamatayon ang babaye nga ang kasingkasing mga lit-ag ug mga pukot, ug nga ang mga kamot mga posas. Siya nga nakapahimuot sa Dios makagawas gikan kaniya apan ang makasasala mabihag niya.
Likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarong, pagtuo, gugma ug pakigdait, uban sa mga nagtawag sa Ginoo gikan sa putli nga kasingkasing.