Ug siya mitubag, “Padad-an ko ikaw ug usa ka nati nga kanding nga gikan sa panon.” Ug siya miingon, “Mohatag ba ikaw kanako ug pasalig hangtod nga ikaw makapadala niana?”
Ug miadto siya kaniya sa daplin sa dalan ug miingon, “Dali, paduloga ako kanimo,” kay wala siya mahibalo nga siya diay ang iyang umagad nga babaye. Ug siya miingon, “Unsa man ang imong ihatag kanako aron ikaw makadulog kanako?”
Unya siya miingon, “Unsa bang pasaliga ang ihatag nako kanimo?” Ug siya mitubag, “Ang imong silyo ug ang imong higot niini ug ang imong sungkod nga anaa sa imong kamot.” Ug gihatag kini niya, ug siya midulog kaniya, ug siya nagsamkon pinaagi kaniya.
Sa dihang gipadala ni Juda ang nati nga kanding pinaagi sa iyang higala nga Adulamhanon, aron sa pagkuha sa pasalig gikan sa kamot sa babaye, wala kini niya makit-i.
Kuhaa ang iyang bisti human siya makahatag ug garantiya alang sa usa ka langyaw; papanumpaa siya sa dihang maghatag siya ug garantiya alang sa mga langyaw.
Sila naghatag ug mga gasa sa tanang mga nagbaligya ug dungog, apan ikaw naghatag sa imong mga gasa ngadto sa tanan nimong nga hinigugma ug nagsuborno kanila aron sila manganha kanimo gikan sa tanang dapit alang sa imong mga pagpakighilawas.
Ug ang agalon midayeg sa iyang limbongan nga piniyalan tungod sa kaabtik sa iyang pagpanglantaw niini, kay ang mga tawo niining kalibotana labaw ka igmat nga magpahigayon uban sa ilang isigkaingon kay sa mga anak sa kahayag.
Wala madugay, panahon sa ting-ani sa trigo, si Samson milakaw aron sa pagduaw sa iyang asawa uban ang usa ka nating kanding, ug siya miingon, “Sudlon nako ang akong asawa sa lawak.” Apan ang amahan sa babaye wala motugot kaniya sa pagsulod.