Ug si Abraham mibangon pagsayo sa buntag ug mikuha ug pan ug tubig nga sinulod sa sudlanang panit ug kini gihatag niya kang Hagar, ug gipapas-an kaniya ug gihatag kaniya ang bata, ug si Hagar gipalakaw niya. Ug migikan siya, naglatagaw sa kamingawan sa Beer-seba.
Busa siya miingon kaniya, “Lakaw karon, tan-awa kon maayo ba ang imong mga igsoon ug ang mga kahayopan, ug balitai ako.” Busa gipagikan niya siya didto sa walog sa Hebron, ug mipaingon si Jose sa Sekem.
Ug si Eliseo miingon kanila, “Dili kini mao ang dalan ug dili kini mao ang siyudad; sunda ako ug dad-on kamo nako ngadto sa tawo nga imong gipangita.” Ug gidala niya sila ngadto sa Samaria.
Sa paglingi ni Jesus ug sa pagkakita niya kanila nga nagsunod kaniya, siya miingon kanila, “Unsay inyong gipangita?” Ug sila miingon kaniya, “Rabi (nga sa ato pa, Magtutudlo), hain man ikaw magpuyo?”
Ug si Jesus miingon kaniya, “Babaye, nganong naghilak man ikaw? Kinsa may imong gipangita?” Sa pagdahom ni Maria nga kadto mao ang tig-atiman sa tanaman, siya miingon kaniya, “Senyor, kon ikaw man ang nagkuha kaniya, tug-ani ako diin nimo siya gibutang ug kuhaon nako siya.”
Niining tungora, nangabot ang iyang mga tinun-an. Ug sila nahibulong nga siya nakigsulti ug usa ka babaye apan wala kanilay miingon, “Unsa may imong gipangita?” o “Nganong nakigsulti man ikaw kaniya?”
Sa diha nga si Barak migukod kang Sisera, si Jael migula aron sa pagsugat kaniya ug miingon, “Dali, ug ipakita nako kanimo ang tawo nga imong gipangita.” Busa misulod siya sa tolda ni Jael ug didto naghigda si Sisera nga patay na uban ang ugsok sa tolda diha sa iyang tampihak.