Apan si Hamor misulti kanila, “Ang kalag sa akong anak nga si Sekem nangandoy sa imong anak nga babaye. Naghangyo ako kaninyo nga ihatag ninyo siya aron mahimo nga iyang asawa.
Unya ang mga anak ni Jacob miabot gikan sa kapatagan. Sa dihang nahibaloan nila kini, nangasuko ang mga lalaki ug napungot kay gibinuangan ni Sekem ang Israel pinaagi sa paglugos sa anak nga babaye ni Jacob, kay ang maong butang dili angay nga buhaton.
Sa mga nasod nga giingon sa Ginoo ngadto sa katawhan sa Israel, “Dili kamo makigminyo kanila, mao man usab sila nganha kaninyo kay, sa pagkatinuod sila magpasimang sa inyong kasingkasing sa pagsunod sa ilang mga dios.” Apan si Solomon nahigugma kanila pag-ayo.
O Dios, ikaw mao ang akong Dios, nangita ako kanimo, ang akong kalag giuhaw kanimo; ang akong unod nangandoy kanimo, sama sa usa ka yuta nga uga ug mingaw diin walay tubig.
Ang akong kalag gihidlaw, Oo, nangandoy sa mga hawanan sa Ginoo; ang akong kasingkasing ug ang akong unod nag-awit nga malipayon ngadto sa Dios nga buhi.