Kay ang imong sulugoon misaad ug usa ka panaad samtang nagpuyo pa ako didto sa Gesur sa Aram nga nag-ingon, ‘Kon ang Ginoo sa pagkatinuod magdala kanako pagbalik ngadto sa Jerusalem, mohalad ako ug pagsimba sa Ginoo.’ ”
Si Mefiboset nga anak ni Saul milugsong aron sa pagsugat sa hari ug wala niya mahugasi ang iyang mga tiil o maguntingi ang iyang bungot o malabhi ang iyang mga bisti sukad sa adlaw nga ang hari migikan hangtod sa adlaw nga siya mibalik sa balay nga walay kadaot.
Unya si Naaman miingon, “Kon dili, ako naghangyo kanimo, hatagi ang imong sulugoon ug yuta nga makarga sa duha ka mula, kay gikan karon, ang imong sulugoon dili na maghalad ug halad nga sunogon o inihaw ngadto sa laing mga dios, kondili sa Ginoo.
Si Jabes nagsangpit sa Dios sa Israel, nga nag-ingon, “O, hinaot unta nga panalanginan nimo ako ug padak-an ang akong utlanan ug nga ang imong kamot mag-uban kanako ug ikaw maglikay kanako gikan sa kadaotan aron dili kini makadaot kanako!” Ug ang Dios mihatag kaniya sa iyang gipangayo.
Ang Ginoo mao ang akong kusog ug akong awit, ug siya nahimo nga akong kaluwasan; kini mao ang akong Dios, ug ako magdayeg kaniya, ang Dios sa akong katigulangan, ug pasidunggan nako siya.
Nagsulti kamo niining adlawa mahitungod sa Ginoo nga siya inyong Dios ug nga kamo maglakaw sa iyang mga dalan ug magtuman sa iyang mga lagda ug sa iyang mga sugo ug sa iyang mga tulumanon ug magtuman sa iyang tingog.
si bisan kinsa nga mogula sa pultahan sa akong balay aron sa pagsugat kanako, sa diha nga ako mopauli nga madaogon gikan sa mga Amonihanon maiya sa Ginoo ug ako maghalad kaniya alang sa usa ka halad nga sunogon.”