Ug pinaagi sa imong espada ikaw mabuhi, ug sa imong igsoon mag-alagad ikaw. Apan sa dihang ikaw makalingkawas, balion nimo ang iyang yugo gikan sa imong liog.”
Ug ang Ginoo mitubag kaniya, “Adunay duha ka nasod sa imong taguangkan, ug ang duha ka katawhan nga mangatawo gikan kanimo magkabahin, ang usa kusgan kay sa usa ug ang magulang mag-alagad sa manghod.”
Mag-alagad kanimo ang mga katawhan, ug ang mga nasod mangyukbo kanimo. Mahimo ikaw nga agalon sa imong mga igsoon, ug mangyukbo unta kanimo ang mga anak sa imong inahan. Matinunglo unta ang magtunglo kanimo, ug mapanalanginan ang nagpanalangin kanimo!”
Ug ang mga sinugo namalik kang Jacob ug miingon, “Nakadangat kami sa imong igsoon nga si Esau ug siya moanhi sa pagsugat kanimo ug uban kaniya ang upat ka gatos ka tawo.”
Ug siya nagbutang ug mga sundalo nga bantay sa kuta didto sa Edom, sa tibuok Edom siya nagbutang ug mga sundalo nga bantay sa kuta, ug ang tanang mga Edomhanon nahimong mga sulugoon ni David. Ug ang Ginoo mihatag ug kadaogan kang David, bisan diin siya miadto.
Tinuod nga nabuntog gayod nimo ang Edom ug nagmapahitas-on ang imong kasingkasing. Angay kang matagbaw sa imong himaya, ug pagpuyo sa balay, kay nganong manghagit man ikaw ug kasamok aron ikaw mapukan, ikaw ug ang Juda uban kanimo?”
Napulo ka libo ka Edomhanon ang iyang gipamatay didto sa Walog sa Asin, ug giilog ang Sela pinaagi sa pagsulong, ug gitawag kini ug Jokteel ug hangtod karon mao kini ang ngalan.
Busa ang Edom mialsa batok sa iyang paggahom sa Juda hangtod niining adlawa. Niadtong panahona, ang Libna mialsa usab batok sa iyang paggahom, tungod kay iyang gibiyaan ang Ginoo, ang Dios sa iyang mga katigulangan.