Sa dihang nahuman si Isaac sa pagpanalangin kang Jacob ug igo lang nga nakabiya si Jacob sa atubangan ni Isaac nga iyang amahan, si Esau nga iyang igsoon miabot gikan sa iyang pagpangayam.
Siya mao ang bantogan nga mangangayam sa atubangan sa Ginoo nga tungod niana kini giingon, “Sama kang Nimrod nga bantogang mangangayam sa atubangan sa Ginoo.”
Mag-alagad kanimo ang mga katawhan, ug ang mga nasod mangyukbo kanimo. Mahimo ikaw nga agalon sa imong mga igsoon, ug mangyukbo unta kanimo ang mga anak sa imong inahan. Matinunglo unta ang magtunglo kanimo, ug mapanalanginan ang nagpanalangin kanimo!”
Siya naghikay usab ug lamiang pagkaon ug iyang gidala ngadto sa iyang amahan, ug siya miingon kaniya, “Bangon, amahan ko, ug kaon sa pinangayaman sa imong anak aron ikaw magpanalangin kanako.”
Kay kamo nasayod nga sa kaulahian, sa dihang gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway, kay wala na siya makakita ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa mga luha.