Busa milakaw siya ug mikuha niini ug gidala kini ngadto sa iyang inahan. Ug ang iyang inahan nagluto ug lamiang pagkaon, kadtong gusto sa iyang amahan.
Unya si Rebecca mikuha sa labing maayong bisti ni Esau nga kamagulangan niyang anak nga didto uban kaniya sa iyang balay ug gisul-ob niya kini kang Jacob nga iyang kamanghorang anak.
Siya naghikay usab ug lamiang pagkaon ug iyang gidala ngadto sa iyang amahan, ug siya miingon kaniya, “Bangon, amahan ko, ug kaon sa pinangayaman sa imong anak aron ikaw magpanalangin kanako.”
‘Dad-i ako nganhi ug pinangayaman ug lutoi ako ug lamiang pagkaon aron makakaon ako ug panalanginan ko ikaw sa atubangan sa Ginoo sa dili pa ako mamatay.’
Lakaw ngadto sa mga panon ug gikan didto dad-i ako ug duha ka maayo nga nating kanding aron ako makahikay gikan niini ug lamiang pagkaon alang sa imong amahan, kadtong iyang gusto.
Ayaw ikiling ang akong kasingkasing ngadto sa bisan unsa nga daotan, aron sa paghago sa akong kaugaligon sa mga buhat nga daotan, kauban sa mga tawo nga nagbuhat ug kasal-anan; ug ayaw ako pakan-a sa ilang mga maayo nga pagkaon!
“Apan kinahanglang magbantay kamo sa inyong kaugalingon, basin ug ang inyong mga kasingkasing mapuno sa pagpatuyang ug sa pagkahubog ug sa mga kabalaka niining kinabuhia, ug unya kadtong adlawa moabot kaninyo sa kalit,