Unya si Abraham mikuha kang Ismael nga iyang anak ug sa tanan nga mga ulipon nga natawo sa iyang balay, ug sa tanan nga iyang pinalit, ang tanan nga lalaki sa mga tawo sa balay ni Abraham. Ug gituli niya ang unod sa ilang yamis niadto gayong adlawa, sumala sa giingon sa Dios kaniya.
Dili, kay gipili nako siya aron magsugo sa iyang mga anak ug panimalay nga sunod kaniya aron magsubay sila sa dalan sa Ginoo, pinaagi sa pagbuhat sa pagkamatarong ug sa hustisya, aron ang Ginoo magpadangat kang Abraham niadtong gisaad kaniya.”
ug miingon, “Tungod sa akong kaugalingon nanumpa ako,” nag-ingon ang Ginoo, “nga tungod kay gibuhat nimo kini ug wala ikaw maghikaw kanako sa imong anak, sa imong bugtong nga anak,
Tungod niini, si bisan kinsa nga maglapas bisan sa labing gamay niining mga sugo ug magtudlo sa mga tawo sa pagbuhat sa ingon, kini siya isipon nga iwit didto sa gingharian sa langit apan si bisan kinsa nga magbuhat ug magtudlo niini, siya isipon nga dako didto sa gingharian sa langit.
“Busa bisan kinsa nga mamati niining akong mga pulong ug magbuhat niini, mahisama sa usa ka tawong maalamon nga nagtukod sa iyang balay ibabaw sa bato.
Busa, hinigugma kong mga igsoon, pagmalig-on kamo, dili matarog, magmadagayaon kanunay sa buluhaton sa Ginoo, kay nasayod man kamo nga diha sa Ginoo ang inyong paghago dili makawang.
Tungod sa pagtuo si Abraham mituman sa diha nga gitawag siya sa pag-adto sa usa ka dapit nga iyang madawat ingon nga panulundon, ug siya miadto nga wala mahibalo kon asa siya paingon.