Ug ang sulogoon mipagawas sa mga alahas nga plata ug mga alahas nga bulawan ug mga bisti ug kini gihatag kang Rebecca. Mihatag usab siya ug mga mahalong butang ngadto sa igsoon nga lalaki ug sa inahan ni Rebecca.
Ug siya ug ang mga tawo nga kuyog kaniya nangaon ug nanginom ug nagpalabay sila sa kagabhion didto. Unya mibangon sila sa pagkabuntag ug siya miingon, “Papaulia ako ninyo ngadto sa akong agalon.”
Ug gipanalanginan nila si Rebecca, ug miingon sila kaniya, “Among igsoon, mahimo unta ikaw nga inahan sa liboan ka libo ug maangkon unta sa imong kaliwatan ang ganghaan niadtong nagdumot kanila.”
Unya si Debora, ang tig-atiman ni Rebecca, namatay ug gilubong siya sa ubos sa Betel sa ilalom sa usa ka dakong kahoy ug ang ngalan niini gitawag ug Alon-bacut.
Ako ba ang nagsamkon niining tibuok nga katawhan? Ug ako bay nanganak kanila aron mag-ingon ikaw kanako, ‘Dad-a sila sa imong sabakan sama sa tig-alima nga nagdala sa batang masuso’ ngadto sa yuta nga imong gipanumpa sa ilang katigulangan?