Ug gikuha ni Abraham ang sugnod alang sa halad nga sunogon ug gipapas-an niya kini sa iyang anak ug siya mikuha sa kalayo ug sa punyal ug milakaw silang duha nga nagkuyog.
Ug si Abraham miingon sa iyang mga sulugoon, “Hulat una kamo dinhi uban sa asno. Ako ug ang bata moadto sa unahan ug mosimba didto ug kami mobalik nganhi kaninyo.”
Unya si Elias miingon kaniya, “Pabilin dinhi kay gipadala ako sa Ginoo ngadto sa Jordan.” Apan siya miingon, “Ingon nga ang Ginoo buhi, ug ingon nga ikaw buhi, dili ako mobiya kanimo.” Ug silang duha mipadayon.
Kitang tanan sama sa mga karnero nga nangasaag; ang matag usa kanato misimang ngadto sa iyang kaugalingon nga dalan; ug gibutang sa Ginoo diha kaniya ang kasal-anan natong tanan.
Busa ilang gikuha si Jesus ug siya milakaw nga nagpas-an sa iyang kaugalingong krus, paingon sa dapit nga ginganlan ug dapit sa kalabera, nga sa Hebreo gitawag ug Golgota.
Siya gayod mao ang midala sa atong mga sala diha sa iyang lawas ngadto sa kahoy, aron kita mamatay ngadto sa sala ug mabuhi ngadto sa pagkamatarong. Pinaagi sa iyang mga samad kamo nangaayo.