Unya giyahat ni Abraham ang iyang mga mata ug siya mitan-aw, ug iyang nakita nga sa iyang likod dihay usa ka laking karnero nga ang mga sungay nasangit sa kasampinitan. Ug miadto si Abraham ug gikuha niya ang karnero nga laki ug kini iyang gihalad ingon nga halad nga sunogon puli sa iyang anak.
Paglimbaglimbag ug pag-agulo, O anak nga babaye sa Zion, sama sa babaye nga nagbati; kay karon mogula gayod ikaw sa siyudad ug magpuyo diha sa kapatagan; moadto ikaw sa Babilonia. Didto luwason ikaw, didto ang Ginoo maglukat kanimo gikan sa kamot sa imong mga kaaway.
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Kay ang Ginoo maghatag ug hustisya sa iyang katawhan ug maluoy sa iyang mga sulugoon, sa dihang makita niya nga ang ilang kusog nawala ug walay nahibilin, ulipon o gawasnon.
Ug dili malalis nga dako gayod ang misteryo sa pagkadiosnon: Siya nadayag diha sa lawas, namatud-an nga matarong diha sa Espiritu, nakita sa mga anghel, gisangyaw taliwala sa kanasoran, gituohan dinhi sa kalibotan, gibayaw ngadto sa himaya.
Unya si Gideon naghimo ug usa ka halaran didto alang sa Ginoo ug gitawag kini, Ang Ginoo mao ang kalinaw. Hangtod niining adlawa nagtindog pa kini didto sa Opra nga ila sa mga kaliwat ni Abieser.
Unya si Samuel mikuha ug bato ug gipahimutang kini taliwala sa Mispa ug sa Jesana ug ginganlan kini ug Ebeneser kay siya miingon, “Hangtod dinhi ang Ginoo nagtabang kanato.”