Sa dihang 99 na ang panuigon ni Abram, ang Ginoo, nagpakita kaniya ug miingon, “Ako mao ang Dios nga Labing Gamhanan, pagkinabuhi nga dili masaway sa akong atubangan.
Unya si Abraham mihapa sa yuta ug mikatawa, ug miingon sa iyang kaugalingon, “Sa lalaki nga usa na ka gatos ka tuig, matawo pa ba ang usa ka anak? Ug si Sarah nga 90 na ka tuig, manganak pa ba?”
Human niini migula ang iyang igsoon nga lalaki, ug ang iyang kamot mikupot sa tikod ni Esau ug gitawag nila ang iyang ngalan ug Jacob. Ug si Isaac nagpanuigon ug 60 ka tuig sa dihang gipanganak na kini sila.
Tinunglo ang tawo nga nagdala ug balita ngadto sa akong amahan, nga nag-ingon, “Usa ka bata nga lalaki natawo kanimo,” naghimo kaniya nga malipayon kaayo.
Wala siya maluya sa iyang pagtuo bisan sa iyang pagpamalandong mahitungod sa iyang lawas, nga daw patay na kay siya mga usa ka gatos na ka tuig o sa iyang pagpamalandong mahitungod sa pagkadili na manganak ni Sara.