Apan ang Dios miadto kang Abimelek pinaagi sa damgo sa pagkagabii ug miingon kaniya, “Tan-awa, daw patay na ikaw tungod sa babaye nga imong gikuha, kay siya asawa sa usa ka tawo.”
Unya ang Paraon mipatawag kang Abram ug siya miingon kaniya, “Unsa ba kining imong gibuhat kanako? Nganong wala man ikaw motug-an kanako nga siya imong asawa?
Busa, karon, iuli ang babaye ngadto sa iyang bana kay siya usa ka propeta ug siya mag-ampo alang kanimo ug mabuhi ikaw. Ug kon dili nimo siya iuli, nasayod na ikaw nga mamatay gayod ikaw lakip ang tanang mga imo.”
Apan ang Dios miadto kang Laban nga Aramhanon pinaagi sa damgo niadtong gabhiona ug miingon kaniya, “Pagmatngon nga dili ikaw magsulti ug usa ka pulong ngadto kang Jacob, maayo o daotan.”
Unya nagdamgo na usab siya ug lain pang damgo ug gisugilon niya kini sa iyang mga igsoon, “Paminaw, nagdamgo ako ug lain na usab nga damgo. Nakita nako nga ang adlaw ug ang bulan ug ang napulo ug usa ka bituon nangyukbo kanako.”
Unya usa ka gabii niana, silang duha nagdamgo, ang tig-andam sa bino ug ang panadero nga nabilanggo didto sa bilanggoan, ang matag usa sa iyang damgo ug ang matag damgo may kaugalingong kahulogan.
Ug sila miingon kaniya, “Nagdamgo kaming duha ug walay usa nga makahubad.” Ug si Jose miingon kanila, “Dili ba iya sa Dios ang paghubad sa kahulogan? Palihog isugilon kini kanako.”
Diha sa usa ka damgo, diha sa usa ka panan-awon sa gabii, sa diha nga ang paghinanok anaa sa katawhan, samtang natulog sila diha sa ilang mga higdaanan,
Apan samtang naglaraw siya sa pagbuhat niini, dihay usa ka anghel sa Ginoo nga mitungha kaniya pinaagi sa damgo ug miingon, “Jose, anak ni David, ayaw kahadlok sa pagpangasawa kang Maria kay kanang iyang gisamkon gikan sa Espiritu Santo.
Ug samtang naglingkod siya didto sa hukmanan, gipadad-an siya sa iyang asawa ug tugon, “Ayaw pangilabot nianang tawo nga matarong kay karong adlawa nahasol ako pag-ayo tungod sa akong damgo mahitungod kaniya.”