Ug giumol sa Ginoong Dios ang tawo nahimo nga gikan sa abog sa yuta ug gihuyop niya ngadto sa ilong niini ang gininhawa sa kinabuhi, ug ang tawo nahimo nga buhing binuhat.
Pinaagi sa singot sa imong nawong makakaon ikaw sa pan hangtod nga mobalik ikaw sa yuta tungod kay ikaw gikuha gikan niini; ikaw abog ug sa abog ikaw mobalik.”
Ang gininhawa sa among mga ilong, ang dinihogan sa Ginoo, nadakpan diha sa ilang mga gahong, siya nga among giingon, “Ilalom sa iyang landong kami magpuyo sa taliwala sa kanasoran.”
Ug ipahimutang nako ang mga kaugatan diha kaninyo ug kamo patuboan nako sa mga unod ug tabonan kamo sa panit ug butangan kamo sa gininhawa, ug kamo mangabuhi; ug kamo makaila nga ako mao ang Ginoo.”
Ang pulong sa Ginoo mahitungod sa Israel: Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga nagbukhad sa kalangitan, ug nagtukod sa kalibotan, ug naghimo sa espiritu sa tawo sulod kaniya,
Ug sila mihapa ug miingon “O Dios, ang Dios sa mga espiritu sa tanan nga unod, kon makasala ang usa ka tawo, masuko ba ikaw sa tibuok nga katilingban?”
o alagaran sa mga kamot sa tawo, nga daw may panginahanglan siya, kay siya mao ang naghatag ug kinabuhi ug ginhawa ug sa tanang butang ngadto sa tanang mga tawo.
Ug ingon niini usab ang nasulat, “Ang unang tawo nga si Adan nahimong binuhat nga buhi”; apan ang naulahing Adan nahimong espiritu nga mohatag ug kinabuhi.
Ug aduna kami niining maong bahandi nga sinulod diha sa mga sudlanan nga yuta, aron sa pagpadayag nga ang labawng gahom iya sa Dios ug dili gikan kanamo.
Kay kita nasayod nga kon madugta na kining atong yutan-ong puluy-anan nga tolda, aduna kitay tinukod sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa mga kamot, walay kataposan didto sa langit.
Dugang pa, aduna kitay yutan-ong mga amahan nga maoy magpanton kanato ug kita nagtahod kanila. Dili ba labaw pa hinuon nga magpailalom kita sa Amahan sa mga espiritu ug mabuhi kita?