Ang anghel sa Ginoo miingon usab, “Tan-awa, ikaw nagsamkon, ug manganak ikaw ug usa ka batang lalaki, ug nganlan nimo siya ug Ismael kay gipatalinghogan sa Ginoo ang imong kagul-anan.
Ug ang Dios miingon, “Dili, apan si Sarah nga imong asawa manganak ug usa ka batang lalaki, ug nganlan siya ug Isaac ug lig-onon nako ang akong kasabotan uban kaniya, usa ka kasabotan nga dayon alang sa iyang kaliwatan sunod kaniya.
Ug nadungog sa Dios ang tingog sa bata ug ang anghel sa Dios mitawag kang Hagar gikan sa langit, ug miingon kaniya, “Unsay nakapaguol kanimo, Hagar? Ayaw kahadlok, kay ang Dios nakadungog sa tingog sa bata diin atua siya.
Unya nanglingkod sila aron mangaon ug giyahat ang ilang mga mata ug nakita nila ang usa ka panon sa mga Ismaelinhon nga nagpadulong kanila gikan sa Gilead uban ang ilang mga kamilyo nga nagkarga ug mga tagok sa tanom, haplas ug mira nga dad-on nila padulong sa Ehipto.
Kay wala niya tamaya o kasilagi ang kagul-anan sa sinakit; wala usab niya tagoa ang iyang nawong gikan kaniya, apan nagpatalinghog siya sa diha nga nagtuaw siya ngadto kaniya.
Unya ang Ginoo miingon, “Nakita nako ang kasakit sa akong katawhan nga atua sa Ehipto ug nadungog nako ang ilang pagtuaw tungod sa mga tigdumala sa buhat ug nahibaloan nako ang ilang kasakitan.
Busa ang Ginoo gayod maoy maghatag kaninyo ug usa ka ilhanan. Tan-awa, ang usa ka batan-ong babaye magsamkon, ug manganak ug usa ka batang lalaki, ug tawgon ang iyang ngalan ug Emmanuel.
Apan ang anghel miingon kaniya, “Ayaw kahadlok, Zacarias, kay ang imong pag-ampo gidungog, ug si Elisabet nga imong asawa manganak ug usa ka batang lalaki alang kanimo, ug nganlan nimo siya ug Juan.
Sa pag-abot sa tukmang panahon, si Hana nanamkon ug nanganak ug usa ka batang lalaki nga ginganlan niya ug Samuel, tungod kay siya miingon, “Gipangayo nako kining bataa sa Ginoo.”