nga ako dili mokuha bisan sa usa ka lugas nga hilo o liston sa usa ka sandalyas o sa tanan nga imo, aron ikaw dili makaingon, ‘Ako nagpadato kang Abram.’
Ug ang tawo sa Dios miingon sa hari, “Kon hatagan nimo ako ug katunga sa imong balay, dili ako mouban kanimo. Dili usab ako mokaon ug pan o moinom ug tubig niining dapita,
Apan siya miingon, “Ingon nga ang Ginoo buhi, siya nga akong gialagaran, ako dili modawat sa bisan unsa.” Ug gipugos niya siya sa pagkuha niini apan siya nagdumili.
si Gihasi nga sulugoon ni Eliseo nga tawo sa Dios, miingon, “Tan-awa, ang akong agalon nagluwas niining Naaman nga Sirianhon sa walay pagdawat diha sa iyang kamot nianang iyang gidala. Ingon nga ang Ginoo buhi, ako moapas kaniya ug kuhaon nako ang bisan unsa gikan kaniya.”
Ania, andam na ako karon sa pag-anha kaninyo sa ikatulong higayon. Ug dili ko kamo pabug-atan kay ang akong gipangita dili ang unsay anaa kaninyo kondili kamo. Kay ang mga anak dili man maoy magtagana alang sa ilang mga ginikanan kondili ang mga ginikanan hinuon alang sa ilang mga anak.
Bantayi ang inyong kinabuhi nga malikay sa pagkamahigugmaon sa salapi ug himoa nga matagbaw kamo sa inyong mga naangkon karon, kay siya gayod mao ang nag-ingon, “Dili ko gayod ikaw pasagdan o biyaan.”