si David nagpadala ug mga sulugoon ngadto sa mga tawo sa Jabes-gilead, ug miingon kanila, “Panalanginan unta kamo sa Ginoo kay gipakita ninyo kining maong pagkamaunongon ngadto kang Saul nga inyong agalon ug gilubong ninyo siya!
Samtang ang mga pulong diha pa sa baba sa hari, dihay tingog nga gikan sa langit, “O Hari Nabucodonosor, nganha kanimo kini gisulti: Ang gingharian mipalayo kanimo.
“Uban sa unsa man nga ako maodto sa atubangan sa Ginoo, ug moyukbo sa atubangan sa halangdon nga Dios? Moduol ba ako kaniya uban sa mga halad nga sunogon, ug uban sa mga nating baka nga tagsa ka tuig ang kagulangon?
Busa kamo usab magdala ug halad ngadto sa Ginoo gikan sa tanan ninyong mga ikapulo nga madawat gikan sa katawhan sa Israel ug gikan niini ihatag ninyo ang halad alang sa Ginoo ngadto kang Aaron, ang pari.
ang gipamulong niya nga nakadungog sa mga pulong sa Dios ug nahibalo sa kahibalo sa Labing Halangdon, nga nakakita sa panan-awon sa Labing Gamhanan, nga natumba apan ang iyang mga mata wala taptapi:
Misunod siya kang Pablo ug kanamo nga nagsinggit, “Kining mga tawhana mga sulugoon sa Labing Halangdong Dios, nagsangyaw kaninyo sa dalan sa kaluwasan.”
Kay kini si Melquisedek nga hari sa Salem, pari sa labing halangdon nga Dios, misugat kang Abraham nga mipauli gikan sa pagpamatay sa mga hari ug mipanalangin kaniya,
Ug siya miingon, “Hinaot nga panalanginan ikaw sa Ginoo, anak ko. Ikaw nagpakitag kaayo nga labaw pa kay sa sinugdan, nga ikaw wala mag-apas sa mga batan-on nga lalaki, kabos man o adunahan.