Unya ang Paraon mipatawag kang Abram ug siya miingon kaniya, “Unsa ba kining imong gibuhat kanako? Nganong wala man ikaw motug-an kanako nga siya imong asawa?
Apan ang Dios miadto kang Abimelek pinaagi sa damgo sa pagkagabii ug miingon kaniya, “Tan-awa, daw patay na ikaw tungod sa babaye nga imong gikuha, kay siya asawa sa usa ka tawo.”
Ug sa pagkabuntag na, nakita niya nga si Lea diay. Ug miingon siya kang Laban, “Unsa kining imong gibuhat kanako? Wala ba ako mag-alagad kanimo alang kang Raquel? Ngano nga gilimbongan man nimo ako?”
Ug si Laban miingon kang Jacob, “Unsa man kining imong gibuhat, nga gitikasan man nimo ako, ug gidala nimo ang akong mga anak nga babaye sama sa mga binihag sa espada?
Unya si Joab miadto sa hari ug miingon, “Unsa man kining imong gibuhat? Mianhi si Abner kanimo, nganong gipalakaw man nimo siya, ug karon wala na hinuon siya.
Unya si Josue miingon kang Acan, “Anak ko, ihatag ang himaya sa Ginoo, ang Dios sa Israel ug dayega siya. Ug sultihi ako karon kon unsay imong nabuhat; ayaw kini itago kanako.”
ug ayaw kamo paghimo ug kasabotan uban sa mga nagpuyo niining yutaa. Gub-a ang ilang mga halaran.’ Apan wala ninyo tumana ang akong sugo. Unsa man kining inyong gibuhat?
Unya si Saul miingon kang Jonatan, “Suginli ako kon unsay imong gibuhat.” Ug si Jonatan misulti kaniya, “Ako mitilaw ug diyotay nga dugos sa tumoy sa sungkod nga diha sa akong kamot, ug ania karon ako mamatay gayod.”