Ngadto kang Eber nangatawo ang duha ka anak nga lalaki, ang ngalan sa usa mao si Peleg kay sa iyang panahon nabahinbahin ang yuta, ug ang ngalan sa iyang igsoon mao si Joctan.
Kini sila mao ang mga kabanayan sa mga anak nga lalaki ni Noe sumala sa ilang mga kaliwatan, sa ilang mga nasod ug gikan kanila ang mga nasod mikaylap dinhi sa yuta human sa lunop.
Gikan kanila misanay ang mga katawhan sa mga kabaybayonan. Kini sila mao ang mga kaliwat ni Jafet nga nagpuyo sa ilang kayutaan; ang matag usa adunay ilang pinulongan, sumala sa ilang mga panimalay diha sa ilang mga nasod.
Unya miingon sila, “Dali, magbuhat kita alang kanato ug usa ka siyudad ug usa ka tore nga ang tumoy mosangko sa langit, ug magbuhat kita alang kanato ug usa ka ngalan kay tingali unya ug nagkatibulaag kita sa tibuok kalibotan.”
Tungod niini ang ngalan niadtong dapita gitawag ug Babel kay didto gilibog sa Ginoo ang pinulongan sa tibuok nga yuta. Ug gikan didto gipatibulaag sila sa Ginoo ngadto sa tibuok nga yuta.
Tinunglo ang ilang kapungot, kay kini pintas, ug ang ilang kaligutgot, kay kini bangis! Bahinon nako sila diha kang Jacob, ug patibulaagon nako sila diha sa Israel.
Sa diha nga gihatag sa Labing Halangdon ngadto sa mga nasod ang ilang panulundon, sa diha nga gibahinbahin niya ang mga anak sa mga tawo, gibutang niya ang mga utlanan sa mga katawhan sumala sa gidaghanon sa mga anak sa Dios.