Ako naghimo sa kahayag, ug nagbuhat sa kangitngit; ako nagbuhat sa kabulahanan, ug sa kadaotan; ako mao ang Ginoo nga naghimo niining tanang mga butang.
Ang adlaw dili na mao ang imong kahayag panahon sa adlaw, o ingon nga kahayag modan-ag ang bulan kanimo sa gabii; apan ang Ginoo mao ang imong kahayag nga walay kataposan, ug ang imong Dios mao ang imong himaya.
Ug ang hukom mao kini, nga ang kahayag mianhi sa kalibotan apan ang kangitngit maoy gihigugma sa mga tawo labaw kay sa kahayag kay daotan man ang ilang mga binuhatan.
Kay ang Dios nga nag-ingon, “Gikan sa kangitngit mosidlak ang kahayag,” mao ang nagsidlak dinhi sa among mga kasingkasing aron paghatag sa kahayag sa kahibalo sa himaya sa Dios diha sa nawong ni Jesu-Cristo.
nga mao lamang ang bugtong nga walay kamatayon ug nagpuyo sa kahayag nga dili maduol, nga walay tawo nga nakakita o makakita. Kaniya ang dungog ug dayon nga paggahom. Amen.
Apan bag-o usab kining sugoa nga akong gisulat kaninyo, nga tinuod diha kaniya ug kaninyo, kay ang kangitngit milabay na ug ang tinuod nga kahayag nagdan-ag na.