Sa dihang gipahibalo ang hari sa Ehipto nga ang katawhan namiya na, ang hunahuna sa Paraon ug sa iyang mga alagad nausab batok sa katawhan, ug miingon sila, “Unsa kining atong gibuhat nga ato mang gipalakaw ang mga Israelinhon gikan sa pag-alagad kanato?”
Ug ang Ginoo miingon kang Moises, “Sa imong pagbalik sa Ehipto, tan-awa nga imong buhaton sa atubangan sa Paraon ang tanang kahibulongan nga akong gibutang sa imong kamot, apan akong pagahion ang iyang kasingkasing aron dili niya tugotan sa paglakaw ang katawhan.
Unya ang Paraon dili mamati kaninyo ug ibutang nako ang akong kamot ibabaw sa Ehipto, ug kuhaon nako ang akong mga panon, ang akong katawhan nga mga anak ni Israel, gikan sa yuta sa Ehipto pinaagi sa dagkong mga buhat sa paghukom.
Unya ang Ginoo miingon kang Moises, “Ingna si Aaron, ‘Ituy-od ang imong sungkod ug hampaka ang abog sa yuta aron mahimong mga tagnok sa tibuok yuta sa Ehipto.’ ”
Busa ang Paraon miingon, “Tugotan ko kamo sa paglakaw aron kamo maghalad didto sa kamingawan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios apan ayaw kamo paglakaw ug layo kaayo. Pag-ampo kamo alang kanako.”
Unya si Moises miingon, “Mobiya ako kanimo ug mag-ampo ako ngadto sa Ginoo nga ang mga panon sa langaw mamahawa gikan kanimo, sa imong mga alagad ug sa imong katawhan ugma, apan ayaw na panglimbong pinaagi sa dili pagpalakaw sa katawhan aron sa paghalad ngadto sa Ginoo.”
Unya ang Paraon mipatawag kang Moises ug kang Aaron ug miingon, “Pag-ampo kamo ngadto sa Ginoo aron kuhaon niya ang mga baki gikan kanako ug gikan sa akong katawhan ug unya tugotan nako ang iyang katawhan sa paglakaw aron makahalad sila ngadto sa Ginoo.”
Tungod kay ang silot batok sa daotan nga buhat wala man himoa dayon, ang kasingkasing sa mga anak sa mga tawo hingpit nga nahiluna sa pagbuhat ug daotan.
Kon ang kaluoy ipakita ngadto sa daotan, dili siya makakat-on sa pagkamatarong, diha sa yuta sa kaligdong magbuhat siya ug daotan, ug dili motan-aw sa kahalangdon sa Ginoo.
Unsay buhaton nako kanimo, O Ephraim? Unsay buhaton nako kanimo, O Juda? Ang imong gugma sama sa panganod sa kabuntagon, sama sa yamog nga sayong mahanaw.
Ug ang katawhan nangapaig sa hilabihang kainit, ug nagpasipala sila sa ngalan sa Dios nga may gahom sa ibabaw niining mga katalagman ug wala sila maghinulsol o maghatag kaniya ug himaya.
Ang mga bayeng baka nga angkan milahos padulong sa Bet-semes subay sa dakong dalan, nga nag-inga samtang naglakaw. Wala sila mosimang sa tuo o sa wala nga dapit, ug ang mga pangulo sa mga Filistihanon nagsunod kanila hangtod sa utlanan sa Bet-semes.
Sila miingon, “Kon ipadala ninyo pagbalik ang sudlanan sa kasabotan sa Dios sa Israel, ayaw kini ipadala nga walay sulod, hinuon paniguroa nga ulian siya ug usa ka halad tungod sa paglapas. Unya kamo mangaayo ug mahibaloan ninyo ngano nga ang iyang kamot wala mobiya gikan kaninyo.”
Nganong pagahion ninyo ang inyong mga kasingkasing sama sa mga Ehiptohanon ug sa Paraon nga nagpagahi sa ilang mga kasingkasing? Human niya sila duladulai, dili ba gipalakaw man nila ang katawhan ug sila nanglakaw?
Ug tan-awa, kon kana moagi sa agianan sa iyang kaugalingong yuta ngadto sa Bet-semes, siya mao ang naghimo kanato niining dakong kadaot. Apan kon dili, kita makahibalo nga dili ang iyang kamot ang naghampak kanato, nahitabo kini kanato sumala sa kahigayonan.”