Apan si Moises mihangyo sa Ginoo nga iyang Dios ug miingon, “O Ginoo, ngano nga nagdilaab man ang imong kaligutgot batok sa imong katawhan nga imong gikuha gikan sa yuta sa Ehipto uban sa usa ka dakong gahom ug uban sa usa ka gamhanang kamot?
Unya ang Paraon mipatawag kang Moises ug kang Aaron ug miingon, “Pag-ampo kamo ngadto sa Ginoo aron kuhaon niya ang mga baki gikan kanako ug gikan sa akong katawhan ug unya tugotan nako ang iyang katawhan sa paglakaw aron makahalad sila ngadto sa Ginoo.”
Busa si Moises mibiya gikan sa Paraon ug migawas sa siyudad ug gibayaw niya ang iyang mga kamot ngadto sa Ginoo, ug ang dalugdog ug ang ulan nga yelo mihunong, ug ang ulan wala na mangahulog sa yuta.
“Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios: Ipapangayo usab nako sa balay sa Israel ngari kanako ang pagbuhat niini alang kanila, nga padaghanon nako sila sama sa usa ka panon.
Dugang pa, ipahilayo unta kini gikan kanako nga ako makasala batok sa Ginoo pinaagi sa paghunong sa pag-ampo alang kaninyo, ug ako magtudlo kaninyo sa maayo ug sa matarong nga dalan.