Walay dagami nga gihatag sa imong mga ulipon, apan miingon sila kanamo, ‘Pagbuhat kamo ug tisa!’ Tan-awa, ang imong mga ulipon gipanglatos, apan ang sayop anaa sa imong kaugalingong katawhan.”
ug nagsulti kanila sumala sa tambag sa mga batan-ong lalaki nga nag-ingon, “Ang akong amahan naghimo sa inyong yugo nga bug-at, apan ako magdugang sa inyong yugo; ang akong amahan nagkastigo kaninyo pinaagi sa mga latigo apan ako magkastigo kaninyo pinaagi sa mga tanga.”
Nakita nako pag-usab ang tanan nga mga pagdaogdaog nga gihimo ilalom sa adlaw. Ug tan-awa, ang mga luha niadtong mga dinaogdaog, ug walay bisan usa nga naghupay kanila! Didto sa dapit sa mga nagdaogdaog kanila adunay gahom, ug walay bisan usa nga naghupay kanila.
Ug mahitungod sa imong natawhan, sa adlaw sa imong pagkahimugso, ang imong pusod wala maputol, wala ikaw madigo sa tubig aron sa paghinlo kanimo, wala ikaw mahaplasi ug asin ug wala pusta ug mga lampin.