Pinaagi sa kadako sa imong kahalangdon, gipukan nimo ang imong mga kaaway; gipadala nimo ang imong kapungot, kini naglamoy kanila sama sa mga tuod sa dagami.
Ang mga tigdumala sa buhat nagpadali kanila nga nag-ingon, “Humana ninyo ang inyong buhat, ang inadlaw ninyong buhat sama kaniadto nga may dagami kamo.”
Tan-awa, sila sama sa mga tuod sa balili, ang kalayo maglamoy kanila; sila dili makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa gahom sa siga. Walay uling nga mopainit kanila o kalayo nga kadangdangan sa ilang kaugalingon!
Busa ingon nga ang dila sa kalayo maglamoy sa dagami, ug ingon nga ang uga nga balili masunog diha sa siga, ang ila usab nga gamot madunot, ug ang ilang putot mawala sama sa abog; tungod kay ilang gisalikway ang balaod sa Ginoo sa mga panon, ug gitamay ang pulong sa Balaan sa Israel.
Sama sa kinagalkal sa mga karwahi, sila manglukso sa mga tumoy sa kabukiran, sama sa nagpitipiti nga siga sa kalayo nga naglamoy sa dagami, sama sa gamhanan nga kasundalohan nga andam sa pagpakiggubat.
Ang balay ni Jacob mahimong kalayo, ang balay ni Jose mahimong siga, ang balay ni Esau mahimong dagami; sila magsunog kanila ug maghurot kanila, ug walay si bisan kinsa nga mahibilin sa balay ni Esau; kay ang Ginoo nagsulti niini.