Lakaw ngadto sa yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos apan ako dili motungas uban kaninyo kay tingali unya ug puohon ko kamo diha sa dalan, kay kamo katawhan nga tikig ug liog.”
Siya miingon, “Kon karon nakakaplag ako ug kahimuot diha sa imong panan-aw, O Ginoo, paubana ang Ginoo kanamo bisan ug kini nga katawhan tikig ug liog ug pasayloa ang among pagkadaotan ug ang among sala, ug dawata kami ingon nga imong panulundon.”
Sa tanan nilang mga kasakitan siya gisakit, ug giluwas sila sa anghel sa iyang atubangan; diha sa iyang gugma ug sa iyang kaluoy, sila gitubos niya; sila gidala niya ug iyang gikugos sila sa tanang mga adlaw sa kanhing panahon.