Karon lakaw, dad-a kining katawhan ngadto sa dapit nga akong giingon kanimo. Ang akong anghel mag-una kanimo apan sa adlaw sa akong pagduaw, duawon nako ang ilang sala diha kanila.”
Ikaw magpasulod kanila ug magpahimutang kanila sa imong kaugalingong bukid, ang dapit, O Ginoo, nga imong gitagana alang sa imong puluy-anan; ang balaang dapit, O Ginoo, nga gitukod sa imong mga kamot.
Ayaw kamo pagyukbo kanila o pag-alagad kanila, kay ako, ang Ginoo nga inyong Dios, abubhoan nga Dios, nga nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ngadto sa ikatulo ug sa ikaupat nga kaliwatan niadtong mga nagdumot kanako.
Ug ako nagsaad sa pagkuha kaninyo gikan sa kalisdanan sa Ehipto ngadto sa yuta sa mga Canaanhon, sa mga Hitihanon, sa mga Amorihanon, sa mga Perisihanon, sa mga Hibihanon ug sa mga Jebusihanon, usa ka yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.” ’
Ug ako magpadala ug usa ka anghel una kanimo ug papahawaon nako ang mga Canaanhon, ang mga Amorihanon, ang mga Hitihanon, ang mga Perisihanon, ang mga Hibihanon ug ang mga Jebusihanon.
Sa tanan nilang mga kasakitan siya gisakit, ug giluwas sila sa anghel sa iyang atubangan; diha sa iyang gugma ug sa iyang kaluoy, sila gitubos niya; sila gidala niya ug iyang gikugos sila sa tanang mga adlaw sa kanhing panahon.
Mao kini ang giingon sa Ginoo mahitungod niini nga katawhan: “Sila nahigugma sa paglaaglaag, wala sila makapugong sa ilang mga tiil; busa ang Ginoo wala modawat kanila, karon hinumdoman niya ang ilang kadaotan ug silotan ang ilang mga sala.”
Busa mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel, mahitungod sa mga tigbantay nga nag-atiman sa akong katawhan: “Inyong gipatibulaag ang akong panon ug giabog sila, ug wala kamo magtagad kanila. Busa, ako magtagad kaninyo tungod sa daotan ninyong mga buhat, nag-ingon ang Ginoo.
Dili ba nako sila silotan tungod niining mga butanga? nag-ingon ang Ginoo, ug dili ba nako ipanimalos ang akong kaugalingon nganha sa usa ka nasod nga sama niini?”
Sila nahigugma sa paghalad ug inihaw; sila naghalad ug unod ug nagkaon niini, apan ang Ginoo walay kalipay niini. Karon iyang hinumdoman ang ilang kasal-anan ug silotan ang ilang mga sala, sila mamalik ngadto sa Ehipto.
“nga sa adlaw nga silotan nako ang Israel tungod sa iyang kalapasan, silotan nako ang mga halaran sa Betel, ug ang mga sungay sa halaran pamutlon ug mangahulog sa yuta.
Ug sa dihang mituaw kami sa Ginoo, namati siya sa among tingog ug nagsugo sa usa ka anghel ug gikuha kami gikan sa Ehipto, ug ania kami dinhi sa Cades, usa ka lungsod sa utlanan sa imong yuta.
aron nga diha kaninyo paninglon ang tanang dugo sa mga matarong nga miagas diha sa yuta sukad pa sa dugo ni Abel nga walay sala hangtod sa dugo ni Zacarias nga anak ni Barakias nga inyong gipatay diha sa taliwala sa balaang dapit ug sa halaran.
Akoa ang panimalos, ug ang bayad, alang sa panahon nga ang ilang tiil madalin-as; kay ang adlaw sa ilang katalagman nagkaduol na ug ang ilang kalaglagan moabot sa kalit lamang.