O Ginoo, ang Dios sa Israel, ikaw matarong kay kami nahibilin nga usa ka salin nga nakaikyas hangtod niining adlawa. Tan-awa, kami ania sa imong atubangan sa among pagkasad-an kay walay makatindog sa imong atubangan tungod niini.”
Bisan sa diha nga naghimo sila alang sa ilang kaugalingon ug usa ka tinunaw nga nating baka, ug miingon, ‘Kini mao ang imong Dios nga nagdala kanimo gikan sa Ehipto,’ ug naghimo sa dagkong mga pagpasipala,
“Ayaw pagbuhat alang kanimo ug usa ka larawan nga kinulit sama sa dagway sa bisan unsang butang nga atua sa langit sa itaas, o nga ania sa yuta sa ilalom, o nga anaa sa tubig sa ilalom sa yuta.
Sa pagkasunod adlaw, si Moises miingon sa katawhan, “Nakasala kamo ug usa ka dakong sala ug karon motungas ako ngadto sa Ginoo; basin ug makahimo ako ug pagtabon sa sala alang sa inyong mga sala.”
Ug siya didto uban sa Ginoo sulod sa 40 ka adlaw ug 40 ka gabii; siya wala mokaon ug pan o moinom ug tubig. Ug gisulat niya sa mga papan ang mga pulong sa kasabotan, ang napulo ka kasugoan.
Ang tibuok Israel nakalapas sa imong balaod ug mitipas, nagdumili sa pagtuman sa imong tingog. Ug ang tunglo ug panumpa nga gisulat diha sa Balaod ni Moises nga alagad sa Dios gibubo nganhi kanamo tungod kay nakasala man kami batok kaniya.