“Sultihi ang katawhan sa Israel nga magdala sila ug halad alang kanako. Gikan sa tanang tawo nga naghatag sa kinabubut-on, dawata ang halad alang kanako.
Ug ang tanan nga naglibot kanila mitabang kanila pinaagi sa mga galamiton nga plata, bulawan, mga kabtangan, mga mananap, ug bililhong mga butang dugang sa tanang mga gihalad nga kinabubut-on.
Ang uban nga pangulo sa mga panimalay, sa diha nga miabot sila sa balay sa Ginoo nga didto sa Jerusalem, naghimo ug mga paghalad nga kinabubut-on alang sa balay sa Dios, aron sa pagpatindog niini sa iyang dapit.
Ug sa human niini, ang magpadayon nga halad nga sunogon, ang mga halad sa bag-ong subang sa bulan ug sa tanang gitakda nga kasaulogan sa Ginoo ug ang mga halad sa matag usa nga naghimo sa kinabubut-on nga halad ngadto sa Ginoo.
lakip ang tanang plata ug bulawan nga imong makit-an sa tibuok lalawigan sa Babilonia, uban sa kinabubut-ong halad sa katawhan ug sa mga pari nga misaad sa kinabubut-on alang sa balay sa ilang Dios nga anaa sa Jerusalem.
Ang imong katawhan mahinangpon nga maghalad sa ilang kaugalingon sa adlaw nga ikaw mangulo sa imong kasundalohan, diha sa balaan nga bukid. Gikan sa tagoangkan sa kabuntagon, sama sa yamog ang imong kabatan-on moabot kanimo.
Kay ang ikapulo sa katawhan sa Israel nga ilang gidala ingon sa halad ngadto sa Ginoo akong gihatag nga panulondon sa mga Levihanon. Tungod niana miingon ako kanila nga sila walay panulundon taliwala sa katawhan sa Israel.”
Ang matag usa maghatag sumala sa kabubut-on sa iyang kasingkasing, dili sa pagpanuko o ingon nga pinugos kay gihigugma sa Dios ang naghatag nga malipayon.