“Ayaw paghimo ug dili makataronganong paghukom; ayaw paglaban sa kabos o magdapig sa tawo nga gamhanan, kondili diha sa pagkamatarong maghukom ikaw sa imong isigkatawo.
Kay ako nahibalo sa kadaghan sa inyong mga kalapasan ug unsa ka dako ang inyong mga sala— kamo nga nagsakit sa mga matarong, nga nagdawat ug suborno, ug nagsalikway sa mga nanginahanglan diha sa ganghaan.
Ayaw kamo pagdapig sa inyong paghukom. Pamatia ninyo ang gagmay sama sa dagko. Ayaw kamo kahadlok sa nawong sa tawo kay ang paghukom iya sa Dios. Ug ang husayonon nga lisod alang kaninyo dad-a ninyo kanako ug pamation nako kini.’
Ayaw tuisa ang hustisya. Ayaw pagdapig ug mga tawo ug ayaw pagdawat ug suborno kay ang suborno nagbuta sa mga mata sa mga maalamon ug nagbalit-ad sa mga pulong sa mga matarong.
Apan ang kaalam nga gikan sa kahitas-an una sa tanan putli, unya makidaiton, malumo, mamati ug katarongan, puno sa kaluoy ug sa mga maayong bunga, walay pinalabi ug dili tigpakaaron-ingnon.