Ikaw nakakita niini kay ikaw nagsud-ong sa kasamok ug kaguol, aron balosan kini pinaagi sa imong kamot; kanimo midangop ang kabos; ikaw mao ang magtatabang sa mga wala nay amahan.
Sa akong kagul-anan nagsangpit ako sa Ginoo; ngadto sa akong Dios nagpakitabang ako. Gikan sa iyang Templo, nadungog niya ang akong tingog, ug ang akong pagtuaw ngadto kaniya midangat sa iyang mga dalunggan.
kay mao lamang kini ang iyang igtatabon, mao kini ang iyang kupo alang sa iyang lawas. Unsa may lain nga iyang katulgan? Ug kon magpakitabang siya kanako, pamation nako siya kay maluluy-on man ako.
Pagbantay nga walay daotang hunahuna sa imong kasingkasing ug ikaw moingon, ‘Duol na ang ikapitong tuig, ang tuig sa pagpahigawas’ ug ang imong mata daotan batok sa imong kabos nga igsoon ug ikaw walay gihatag kaniya ug nagpakitabang siya sa Ginoo batok kanimo ug kini mahimong sala nimo.
Ihatag kaniya ang iyang suhol sa adlaw nga iya kining gihagoan sa dili pa mosalop ang adlaw kay siya kabos ug ang iyang kasingkasing nagsalig niini, kay tingali unya ug mosangpit siya sa Ginoo batok kanimo ug kini mahimong sala diha kanimo.
Tan-awa, ang mga suhol nga inyong gitikas gikan sa mga mamumuo nga nag-ugmad sa inyong kaumahan nagsinggit, ug ang mga singgit sa mga nag-ani midangat sa mga dalunggan sa Ginoo sa mga panon.