Si Esau miingon, “Dili ba tukma nga siya ginganlan ug Jacob? Kay gilimbongan na niya ako sa makaduha. Gikuha niya ang akong katungod sa pagkapanganay ug tan-awa, karon gikuha usab niya ang akong panalangin.” Ug siya miingon, “Wala ka bay nahibilin nga panalangin alang kanako?”
Unya ang asawa sa usa sa mga anak sa mga propeta mihilak ngadto kang Eliseo, “Ang imong sulugoon nga akong bana namatay ug ikaw nahibalo nga ang imong sulugoon mahadlokon sa Ginoo ug ang tigpautang ug salapi ania aron sa pagkuha sa akong duha ka anak aron himoon niyang ulipon.”
ug ako miingon kanila, “Kami sumala sa among nahimo naglukat sa among mga kaigsoonan nga mga Judio nga gipamaligya ngadto sa mga nasod, apan kamo nagbaligya hinuon sa inyong mga kaigsoonan aron sila mabaligya nganhi kanamo!” Nangahilom sila ug wala makakita ug pulong nga ikasulti.
ug kay dili man siya makabayad, ang iyang agalon nagsugo nga ibaligya siya, uban ang iyang asawa ug mga anak ug ang tanan niyang butang aron kabayran ang utang.
Dili kini lisod alang kanimo sa diha nga magpagawas ikaw kaniya gikan kanimo, kay sa katunga sa bili sa usa ka sinuholan nga ulipon nag-alagad siya kanimo ug unom ka tuig. Busa ang Ginoo nga imong Dios magpanalangin kanimo sa tanan nimong buhaton.
Ug si Moises nagsugo kanila nga nag-ingon, “Human sa matag pito ka tuig, sa gitakdang panahon sa tuig sa pagpahigawas, sa Kasaulogan sa mga Balongbalong,