Unya sa namatikdan sa mga tawo ang mga dalugdog ug mga kilat ug ang tingog sa trumpeta ug nakita ang bukid nga nag-aso, ang mga tawo nangahadlok ug nangurog ug nagtindog sa layo.
Sa kalisdanan ikaw misangpit, ug ako nagluwas kanimo; gitubag ko ikaw sa tago nga dapit sa dalugdog; gisulayan ko ikaw didto sa katubigan sa Meriba. Selah
Sumala sa inyong gipangayo sa Ginoo nga inyong Dios didto sa Horeb sa adlaw sa panagtigom sa dihang kamo nag-ingon, ‘Ayaw na ako padungga sa tingog sa Ginoo nga akong Dios o pakitaa niining dakong kalayo aron dili ako mamatay.’
Gikan sa langit gipadungog kamo niya sa iyang tingog aron kamo mapanton niya. Ug dinhi sa yuta gipakita niya kaninyo ang iyang dakong kalayo ug nakadungog kamo sa iyang mga pulong gikan sa taliwala sa kalayo.
“Ug sa diha nga nadungog ninyo ang tingog gikan sa taliwala sa kangitngit, samtang ang bukid nagdilaab sa kalayo, miduol kamo kanako, ang tanan nga mga pangulo sa inyong mga banay ug ang inyong mga kadagkoan.
Busa karon nganong mangamatay man kita? Kay kining dakong kalayo molamoy man kanato. Mangamatay kita kon makadungog kita pag-usab sa tingog sa Ginoo nga atong Dios.
Duol ug pamatia ang tanan nga isulti sa Ginoo nga atong Dios. Ug isulti kanamo ang tanan nga isulti kanimo sa Ginoo nga atong Dios ug mamati kami ug magbuhat niini.’
Niadtong panahona ako nagtindog taliwala kaninyo ug sa Ginoo aron sa pagsulti kaninyo sa pulong sa Ginoo kay nangahadlok man kamo tungod sa kalayo, ug wala kamo motungas sa bukid. Siya miingon: