Ang ilang mga kamot anaa sa kadaotan, aron sa pagbuhat niini nga makugihon; ang pangulo ug ang maghuhukom nangayo ug suborno, ug ang tawong gamhanan nagpahayag sa daotang tinguha sa iyang kalag, sa ingon gilangkob nila kini.
Kini gisulti niya, dili tungod kay siya may kahangawa alang sa mga kabos, kondili tungod kay siya kawatan man ug kay siya mao man ang tigtipig sa sudlanan sa salapi nga ang isulod niini iyang kuhaan.
Tungod niini, “Dili ka manapaw; Dili ka magpatay; Dili ka mangawat; Dili ka mangibog,” ug ang bisan unsa pa nga sugo, nalangkob niining mga pulonga nga nag-ingon, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”
Ang kawatan kinahanglang dili na mangawat, kondili maghago hinuon, magbuhat sa mga maayong butang pinaagi sa iyang mga kamot aron may ikahatag siya ngadto sa mga nagkinahanglan.
“Kon ang usa ka tawo masakpan nga nanagit sa usa sa iyang mga igsoon sa katawhan sa Israel, ug kon nag-isip siya niini ingon nga ulipon o iyang gibaligya, ang nagdagit patyon. Sa ingon niini puohon ninyo ang daotan sa inyong taliwala.
nga walay bisan kinsa nga maglapas ug mamintaha sa iyang igsoon sa bisan unsang butang. Kay ang Ginoo mao ang tigpanimalos mahitungod niining tanan sumala sa among hugot nga gipasidaan ug gipamatud-an kaninyo.