Biblia Todo Logo
Cross References

- Mga paanunsiyo -



Exodo 19:5

Ang Biblia 2011

Busa karon, kon magtuman kamo sa akong tingog ug magsubay sa akong kasabotan kaninyo, kamo mahimo nga akong kaugalingong bahandi taliwala sa tanang katawhan kay ang tibuok kalibotan akoa man.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

54 Cross References  

Ang Dios miingon usab kang Abraham, “Mahitungod kanimo, ampingi ang akong kasabotan, ikaw ug ang imong kaliwatan nga sunod kanimo, hangtod sa ilang mga kaliwatan.

Kay gilain nimo sila gikan sa tanang katawhan sa kalibotan aron mahimo nga imong panulundon, sumala sa imong gisulti pinaagi kang Moises nga imong sulugoon sa diha nga gidala nimo ang among katigulangan gikan sa Ehipto, O Ginoong Dios.”

Ikaw naghimo sa imong katawhan nga Israel nga mahimong imong katawhan hangtod sa kahangtoran ug ikaw, O Ginoo, nahimo nga ilang Dios.

Kinsa ba ang nakahatag kanako, nga kinahanglang mobalos ako kaniya? Bisan unsa nga ania sa ubos sa tibuok langit, akoa.

Maghimo ba siya ug daghan nga pangamuyo kanimo? Magsulti ba siya kanimo ug mga pulong nga malumo?

Kay ang Ginoo nagpili kang Jacob alang sa iyang kaugalingon, kang Israel ingon nga iyang kaugalingon katigayonan.

Iya sa Ginoo ang yuta ug ang tanan nga anaa niini, ang kalibotan ug ang mga nagpuyo niini;

Ang tanang agianan sa Ginoo gugmang walay paglubad ug pagkamatinud-anon, alang niadtong nagtuman sa iyang kasabotan ug sa iyang mga pagpamatuod.

Siya miingon, “Kon mamati gayod kamo pag-ayo sa tingog sa Ginoo nga inyong Dios ug magbuhat sa unsay matarong sa iyang mga mata, ug magpatalinghog sa iyang mga sugo ug magtuman sa tanan niyang mga lagda, walay bisan unsang sakit nga ipahamtang nako kaninyo nga akong gipahamtang sa mga Ehiptohanon kay ako mao ang Ginoo nga nag-ayo kaninyo.”

“Apan kon mamati kamo pag-ayo sa iyang tingog ug buhaton ninyo ang tanan nga akong gisulti, ako mahimong kaaway sa inyong mga kaaway ug kabatok sa inyong mga kabatok.

Ug gikuha niya ang basahon sa kasabotan, ug gibasa niya diha sa pangdungog sa katawhan ug sila miingon, “Ang tanang gisulti sa Ginoo among buhaton ug magmatinumanon kami.”

Siya miingon, “Kon karon nakakaplag ako ug kahimuot diha sa imong panan-aw, O Ginoo, paubana ang Ginoo kanamo bisan ug kini nga katawhan tikig ug liog ug pasayloa ang among pagkadaotan ug ang among sala, ug dawata kami ingon nga imong panulundon.”

Kuhaon ko kamo ingon nga akong katawhan ug ako mahimo nga inyong Dios. Ug kamo mahibalo nga ako, ang Ginoo nga inyong Dios, nagpagula kaninyo gikan sa mga kabug-at nga gipapas-an kaninyo sa mga Ehiptohanon.

Apan nianang adlawa ilain nako ang yuta sa Gosen diin nagpuyo ang akong katawhan, aron walay mga panon sa langaw nga makaadto. Kini aron mahibalo ikaw nga ako mao ang Ginoo nga ania sa taliwala sa yuta.

Ug si Moises miingon kaniya, “Sa dihang makagula na ako sa siyudad, ibayaw dayon nako ang akong mga kamot ngadto sa Ginoo ug mohunong ang dalugdog, ug wala nay ulan nga yelo aron ikaw mahibalo nga ang kalibotan iya sa Ginoo.

Ang akong parasan, nga akoa gayod, alang sa akong kaugalingon; ikaw, O Solomon, makabaton unta sa usa ka libo, ug sa tigbantay sa mga bunga niini, duha ka gatos.

Kon kamo andam ug masinugtanon, kamo magkaon sa maayong abot sa yuta.

Apan ikaw, Israel, akong sulugoon, si Jacob nga akong gipili, ang kaliwat ni Abraham nga akong higala;

Apan karon kini mao ang giingon sa Ginoo, siya nga nagbuhat kanimo, O Jacob, siya nga nag-umol kanimo, O Israel: “Ayaw kahadlok, kay gilukat ko na ikaw. gitawag ko ikaw pinaagi sa imong ngalan, ikaw akoa.

Kay kini mao ang giingon sa Ginoo: “Sa mga yunoko nga nagtuman sa akong mga adlaw nga igpapahulay, nga nagpili sa mga butang nga nakapahimuot kanako ug naghupot sa akong kasabotan,

Dili sama niini siya nga mao ang bahin ni Jacob, kay siya mao ang naghimo sa tanang mga butang, ug ang Israel mao ang banay sa iyang panulundon; si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan.

Kay ingon nga ang bakos matapot sa hawak sa usa ka tawo, gihimo usab nako nga ang tibuok nga balay sa Israel ug ang tibuok nga balay sa Juda matapot kanako, nag-ingon ang Ginoo, aron sila mahimo alang kanako nga usa ka katawhan, usa ka ngalan, usa ka pagdayeg ug usa ka himaya apan wala sila mamati.

Apan kini gisugo nako kanila, ‘Tumana ang akong tingog ug ako mahimong inyong Dios, ug kamo mahimong akong katawhan, ug lakaw kamo sa tanang mga dalan nga akong gisugo kaninyo, aron kini mamaayo alang kaninyo.’

“Sa diha nga miagi ako kanimo pag-usab ug mitan-aw kanimo, ug nakita nako nga ikaw anaa na sa panahon sa paghigugma, ug gibuklad nako ang akong bisti sa ibabaw nimo ug gitabonan ang imong pagkahubo. Oo, ako nanumpa kanimo ug naghimo ug usa ka kasabotan uban kanimo, nag-ingon ang Ginoong Dios, ug ikaw nahimo nga akoa.

Apan ako nag-ingon kaninyo, ‘Kamo makapanunod sa ilang yuta, ug ako maghatag kaninyo niini aron inyong mapanag-iya, usa ka yuta diin nag-agas ang gatas ug dugos.’ Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios, nga naglain kaninyo gikan sa mga katawhan.

“Kamo lamang ang akong nailhan sa tanang mga panimalay sa yuta; busa silotan ko kamo tungod sa tanan ninyong mga kasal-anan.

“Alaot kadtong anaa sa kasayon diha sa Zion, ug kadtong mibati ug kasigurohan diha sa bukid sa Samaria, ang mga inilang tawo nga una taliwala sa mga nasod, nga kanila miadto ang banay sa Israel!

“Sila mahimong akoa, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, ang akong linain nga bahandi sa adlaw nga ako maghimo niini ug akong ipalingkawas sila sama sa tawo nga magpalingkawas sa iyang anak nga lalaki nga nag-alagad kaniya.

Kay “ang yuta iya sa Ginoo ug ang tanang butang nga anaa niini.”

Apan kon adunay moingon kaninyo, “Kini gihalad ngadto sa diosdios,” ayaw kamo pagkaon niini agig pagtahod sa tawo nga nagpahibalo kaninyo, ug tungod sa tanlag;

Tan-awa, ngadto sa Ginoo nga imong Dios iya ang langit ug ang langit sa mga langit, ang yuta uban ang tanan nga anaa niini.

panalangin, kon tumanon ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios, nga akong gitudlo kaninyo niining adlawa;

Kay kamo usa ka katawhan nga balaan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios ug ang Ginoo nagpili kaninyo aron mahimo nga usa ka katawhan alang sa iyang kaugalingong pagpanag-iya gikan sa tanan nga mga katawhan nga anaa sa ibabaw sa nawong sa yuta.

“Ayaw kamo pagkaon sa bisan unsa nga mamatay sa iyang kaugalingon. Mahimo nga inyo kining ihatag sa langyaw nga anaa sa inyong mga lungsod aron iya kining makaon o mahimong ibaligya ninyo kini sa langyaw kay kamo mga balaan man nga katawhan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios. “Ayaw lutoa ang nating kanding diha sa gatas sa iyang inahan.

Ug ang Ginoo nagsulti niining adlawa nga kamo mao ang katawhan alang kaniya sumala sa iyang gisaad kaninyo ug nga kinahanglang magtuman kamo sa tanan niyang sugo

aron ibutang kamo niya sa ibabaw sa tanang nasod nga iyang gibuhat, sa pagdayeg ug sa kabantog ug sa kadungganan ug nga kamo mahimong balaan nga katawhan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios sumala sa iyang gisulti.”

“Ug kon inyong tumanon ang tingog sa Ginoo nga inyong Dios, nga magmatngon sa pagbuhat sa tanan niyang kasugoan nga gisugo nako kaninyo niining adlawa, ang Ginoo nga inyong Dios magbutang kaninyo ibabaw sa tanang nasod sa yuta.

Ang Ginoo magtukod kaninyo ingon nga katawhan nga balaan alang sa iyang kaugalingon sumala sa gipanumpa niya kaninyo kon tumanon ninyo ang mga sugo sa Ginoo nga inyong Dios ug maglakaw kamo diha sa iyang mga dalan.

Apan ang Ginoo nagkuha kaninyo ug nagpagula kaninyo gikan sa hudno nga puthaw, gikan sa Ehipto, aron mahimo kamo nga iyang kaugalingong katawhan sama niining adlawa.

Ang Ginoo nga atong Dios nagbuhat ug kasabotan uban kanato didto sa Horeb.

“Kay kamo katawhan nga balaan ngadto sa Ginoo nga inyong Dios; ang Ginoo nga inyong Dios nagpili kaninyo aron mahimong usa ka katawhan nga iyang panag-iyahon gikan sa tanang mga katawhan nga anaa sa yuta.

Kay sila imong katawhan ug imong kabilin nga imong gikuha pinaagi sa imong dakong gahom ug sa imong bukton nga tinuy-od.’

Siya mihatag sa iyang kaugalingon alang kanato aron sa paglukat kanato gikan sa tanang pagkadaotan ug sa pagputli alang sa iyang kaugalingon sa usa ka katawhan nga iya gayod, madasigon sa maayong binuhatan.

Tungod sa pagtuo si Abraham mituman sa diha nga gitawag siya sa pag-adto sa usa ka dapit nga iyang madawat ingon nga panulundon, ug siya miadto nga wala mahibalo kon asa siya paingon.

dili sama sa kasabotan nga akong gihimo uban sa ilang mga katigulangan niadtong adlaw nga gikuptan nako sila sa kamot aron sa pagdala kanila gawas sa yuta sa Ehipto; kay wala sila magmatinumanon sa akong kasabotan, ug busa wala ako manumbaling kanila, nag-ingon ang Ginoo.

Ang katawhan miingon kang Josue, “Sa Ginoo nga among Dios kami mag-alagad ug sa iyang tingog kami motuman.”

Apan kamo mao ang usa ka pinili nga kaliwat, harianong pagkapari, ang balaan nga nasod, ang katawhan nga iya sa Dios, aron kamo magmantala sa kahibulongang mga buhat niya nga nagtawag kaninyo gikan sa kangitngit ngadto sa iyang katingalahang kahayag.

Ug si Samuel miingon, “Aduna bay dakong kalipay ang Ginoo diha sa mga halad nga sunogon ug sa mga inihaw kay sa pagtuman sa tingog sa Ginoo? Timan-i, ang pagtuman labaw pang maayo kay sa inihaw, ug ang pagpamati kay sa tambok sa mga laking karnero.




Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo