Ipabati kanako sa kabuntagon ang imong gugmang walay paglubad, kay diha kanimo gibutang nako ang akong pagsalig. Tudloi ako sa dalan nga akong subayon, kay nganha kanimo gibayaw nako ang akong kalag.
Kon sila adunay panagbangi, moanhi sila kanako ug ako maghukom taliwala sa usa ug sa iyang isigkatawo, ug pahibaloon nako sila sa mga kasugoan sa Dios ug sa iyang mga hukom.”
Ug ang imong dalunggan makadungog sa usa ka pulong sa luyo nimo, nga nag-ingon, “Kini mao ang dalan, lakaw diha niini,” sa diha nga molingi ikaw sa tuo o sa diha nga molingi ikaw sa wala.
Mao kini ang giingon sa Ginoo: “Panindog kamo diha sa mga dalan, ug tan-awa, ug pangutana mahitungod sa karaang mga agianan, diin anaa ang maayong dalan ug lakaw kamo subay niini, ug makakaplag kamo ug pahulay alang sa inyong mga kalag. Apan sila miingon, ‘Dili kami mosubay niini.’
“Anak sa tawo, gihimo ko ikaw nga tigbantay alang sa balay sa Israel. Sa dihang makadungog ikaw ug pulong gikan sa akong baba, hatagi sila sa pasidaan gikan kanako.
ug daghang mga nasod moadto ug moingon, “Dali kamo, ug mangadto kita sa bukid sa Ginoo, ngadto sa balay sa Dios ni Jacob; aron siya magtudlo kanato sa iyang mga pamaagi, ug kita maglakaw sa iyang mga agianan.” Kay gikan sa Zion mogula ang Balaod, ug ang pulong sa Ginoo gikan sa Jerusalem.
Sama kini sa usa ka tawo nga mobiya sa iyang balay aron mopanaw ug maghatag ug kagahom ngadto sa iyang mga ulipon, matag usa diha sa iyang kaugalingong buluhaton, ug magsugo sa bantay sa pultahan aron sa pagtukaw.
“Ug karon, O Israel, tumana ang mga lagda ug ang mga tulumanon nga akong gitudlo kaninyo, ug buhata kini aron mabuhi kamo, ug mosulod ug manag-iya sa yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo, ang Dios sa inyong mga katigulangan.
Tan-awa, ako nagtudlo kaninyo ug mga lagda ug mga tulumanon sumala sa gisugo kanako sa Ginoo nga akong Dios, aron inyo gayong buhaton didto sa yuta diin maoy inyong sudlan aron sa pagpanag-iya niini.
Ug gipatawag ni Moises ang tibuok Israel ug giingnan sila, “Pamati O Israel, sa mga lagda ug sa mga tulumanon nga akong isulti sa inyong pangdungog niining adlawa ug tun-i ninyo kini ug matngoni ang pagbuhat niini.
Duol ug pamatia ang tanan nga isulti sa Ginoo nga atong Dios. Ug isulti kanamo ang tanan nga isulti kanimo sa Ginoo nga atong Dios ug mamati kami ug magbuhat niini.’
Sa kataposan, mga igsoon, kami naghangyo ug nagdasig kaninyo diha sa Ginoong Jesus, sama nga kamo nakakat-on man gikan kanamo unsaon sa pagkinabuhi ug sa pagpahimuot sa Dios, sumala sa inyo nang gibuhat karon, nga unta molabaw pa gayod ang inyong pagbuhat niini.
Dugang pa, ipahilayo unta kini gikan kanako nga ako makasala batok sa Ginoo pinaagi sa paghunong sa pag-ampo alang kaninyo, ug ako magtudlo kaninyo sa maayo ug sa matarong nga dalan.