Pinaagi sa kadako sa imong kahalangdon, gipukan nimo ang imong mga kaaway; gipadala nimo ang imong kapungot, kini naglamoy kanila sama sa mga tuod sa dagami.
mohurot kanila diha sa kapungot, mohurot kanila hangtod nga mangawala na sila, aron ang mga tawo makaila nga ang Dios nagmando kang Jacob, hangtod sa mga kinatumyan sa yuta. Selah
Ug gituy-od ni Moises ang iyang kamot ibabaw sa dagat ug ang dagat nahibalik sa iyang naandan nga kahimtang sa pagkabuntag ug ang mga Ehiptohanon miikyas padulong sa tubig ug gilaglag sa Ginoo ang mga Ehiptohanon taliwala sa dagat.
Apan gitugotan ko ikaw nga mabuhi alang niining maong tuyo, aron sa pagpakita kanimo sa akong gahom ug aron ang akong ngalan masangyaw sa tibuok kalibotan.
Ikiling ang imong igdulungog, O Ginoo, ug pamati; bukha ang imong mga mata, O Ginoo, ug tan-awa, ug pamatia ang mga pulong ni Senakerib, nga iyang gipadala aron sa pagbugalbugal sa Dios nga buhi.
‘Kinsa ang imong gihagit ug gipasipalahan? Batok kang kinsa man nimo gipatugbaw ang imong tingog ug gisulinga nimo ang imong mga mata? Batok sa Balaan sa Israel!
Tungod kay ikaw nasuko kanako ug ang imong pagkamapahitas-on miabot sa akong dalunggan, ibutang nako ang akong kaw-it diha sa imong ilong, ug ang akong bokado diha sa imong baba; ug pabalikon ko ikaw sa dalan nga imong giagian.’
Unya ang anghel sa Ginoo migula ug mipatay sa 185,000 diha sa kampo sa mga Asirianhon, ug sa pagbangon sa mga tawo sayo sa pagkabuntag, nakita nila nga kining tanan mga patayng lawas.
Ug sa diha nga nagsimba siya didto sa balay ni Nisroc nga iyang dios, si Adramelek ug si Sareser nga iyang mga anak mipatay kaniya pinaagi sa espada ug mikagiw ngadto sa yuta sa Ararat. Ug si Esarhadon nga iyang anak maoy naghari puli kaniya.
Tan-awa, sila sama sa mga tuod sa balili, ang kalayo maglamoy kanila; sila dili makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa gahom sa siga. Walay uling nga mopainit kanila o kalayo nga kadangdangan sa ilang kaugalingon!
Busa ingon nga ang dila sa kalayo maglamoy sa dagami, ug ingon nga ang uga nga balili masunog diha sa siga, ang ila usab nga gamot madunot, ug ang ilang putot mawala sama sa abog; tungod kay ilang gisalikway ang balaod sa Ginoo sa mga panon, ug gitamay ang pulong sa Balaan sa Israel.
Nianang adlawa ang buhing katubigan modagayday gikan sa Jerusalem, ang katunga niini paingon sa silangan nga dagat ug ang katunga niini paingon sa kasadpan nga dagat, mopadayon kini panahon sa ting-init sama sa tingtugnaw.
Kay mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon human nga ang iyang himaya nagpadala kanako ngadto sa kanasoran nga nagtulis kaninyo, kay siya nga nagtandog kaninyo, nagtandog sa kalimutaw sa iyang mata,
“Tan-awa, ang adlaw nagsingabot, nagdilaab sama sa hudno, nga ang tanang mga mapahitas-on ug ang tanang tigbuhat ug daotan mangahimong tuod. Ang adlaw nga moabot magsunog kanila, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, aron kini dili magbilin kanila bisan gamot o sanga.
Ang iyang igpapalid anaa na sa iyang kamot, limpyohan niya ang iyang giokanan ug hiposon niya ang iyang trigo ngadto sa kamalig, apan ang mga uhot iyang sunogon sa kalayo nga walay pagkapalong.”