Sa pagkabuntag, gitan-aw sa Ginoo ang panon sa mga Ehiptohanon gikan sa haligi nga kalayo ug sa panganod, ug gigubot niya ang kasundalohan nga Ehiptohanon.
Sa usa lamang ka pagpamilok sila mangamatay; sa tungang gabii, ang mga tawo mauyog ug mangawala, ug ang mga gamhanan gipanguha sa kamot nga dili tawhanon.
Sa diha nga siya magpakahilom, kinsa man ang makahukom? Sa diha nga tagoan niya ang iyang nawong, kinsa man ang makasud-ong kaniya, nasod man kini o usa ka tawo?
Ang Ginoo nag-una kanila sa pagkaadlaw pinaagi sa usa ka haligi nga panganod aron magtultol kanila sa dalan, ug sa kagabhion pinaagi sa usa ka haligi nga kalayo aron sa pag-iwag kanila, aron sila makalakaw sa adlaw ug sa gabii.
Iyang gikuha ang mga ligid sa ilang mga karwahi, aron sila maglisod sa pagpadagan. Unya ang mga Ehiptohanon miingon, “Manibog kita gikan sa atubangan sa Israel kay ang Ginoo nakig-away alang kanila batok sa mga Ehiptohanon.”
Ug bisan pa ug moadto sila sa pagkabihag sa atubangan sa ilang mga kaaway, didto sugoon nako ang espada ug kini mopatay kanila; ug itutok nako kanila ang akong mga mata alang sa kadaotan ug dili alang sa kaayohan.”
Ug pagkaugma, si Saul nagbahin sa katawhan sa tulo ka panon ug miadto sila ngadto sa taliwala sa kampo panahon sa pagbantay sa kabuntagon ug gipamatay ang mga Amonihanon hangtod sa pag-init sa adlaw. Ug kadtong wala mamatay nagkatibulaag ug walay bisan duha kanila nga nahibilin nga nagkuyog.